zaterdag 14 december 2013

Plak weer

Schreef ik maandag op Facebook nog dat ik twee brommers passeerde met 52 km per uur. Nou de rest van de week zat dat er dus niet in. Woensdagochtend hing er een dikke mist, hierdoor moest het vizier van de racekap open en loop ik nu met een stijve nek. De koude lucht deed de spieren geen goed. Eerst had ik achter in de tuin al de achterband moeten vervangen, 5:30 was het. Al met al geen geweldige rit dus. Woensdagmiddag terug, was het in Amsterdam heerlijk weer. Toen ik echter bij Driemond het AR kanaal oppikte, hing er drie kilometer naar het zuiden een dikke grijze muur op mij te wachten. Weer dichte mist. Koude en vochtige lucht kleeft aan de Quest als de zuignappen van een inktvis en ik had de grootste moeite om de 40 kilometer op de teller te krijgen. Om de knieƫn te ontzien draai ik in de kou altijd een kleiner verzet (57-16), al zullen sommige van jullie dit nog zwaar vinden. Ook vrijdag ging zowel de heen als terugrit weer door de mist. Komende week lijkt het iets warmer te worden, dus misschien gaat de snelheid dan ook weer iets omhoog.

Morgen even wat onderhoud aan de remmen doen en de banden controleren, dan kunnen we er weer tegenaan. Volgend weekend leg ik er 2 nieuwe voorbanden op, om zo problemen tijdens de OBT geen problemen tegen te komen.

Ik ben wel benieuwd of de club uit NH nog via Vianen richting het zuiden gaat fietsen.

zaterdag 7 december 2013

Rust

Het is rustig met bloggen de laatste weken. Er gebeuren weinig spannende dingen tijdens het fietsen. Ik trap hoofdzakelijk woon werk kilometers. In het donker heen en met de schemer weer richting huis.
Twee weken geleden ben ik nog een ritje naar Kinderdijk wezen maken, maar dat viel wat tegen. Het was namelijk de hele week prachtig weer, alleen die zaterdag zat alles potdicht van de mist. Geen foto's kunnen maken, want er was geen molen te zien.
Afgelopen week de woon werk route terug een keer in het donker gereden en dat is toch raar. Op de heenweg weet ik in het donker elke knik en hobbel te vinden, maar terug in het donker is toch anders.

Een paar keer twijfelde ik of ik al bij een bocht was, maar moest ik nog een stuk verder rijden. Er kwam mij langs het kanaal ook nog een ligger tegemoet, wat een fel licht hebben die gasten. Ik zag hem passeren, maar kan niet zeggen of het een Quest of een Mango was, te donker en te snel.

De kilometers voor dit jaar schieten aardig op, ik wil proberen om de 14.000 kilometer te halen. Er moeten er de komende weken nog een kleine 800 worden weggetrapt. Met de rit naar Tilburg voor de OBT zou dit geen probleem moeten zijn.

maandag 4 november 2013

Bloggen?


Het is de laatste weken rustig op mijn blog. Oorzaak is dat er weinig nieuws te melden is, ik rijd de laatste weken alleen maar woon-werk ritten. ’s Morgens in het donker is er niets te zien behoudens wat wegspringende konijnen. ’s Middags naar huis ligt het A-R kanaal aan mijn linkerhand en heb ik bij Breukelen alleen maar rekening te houden met wegspringende scholieren, die vrijuit bellend de hele weg in beslag nemen.

Op zondag 3 november ben ik wel begonnen aan een ontspannen rit. Het weer sloeg echter nogal snel om en hagelbuien werden mijn deel. Bij Haastrecht ben ik omgekeerd en voor de wind weer naar huis gereden. Ik had wel medelijden met alle bukkers, want die hadden zich ook laten verrassen door de weersomslag. Ik zag jaloerse blikken, want deze jongen zat heerlijk weggestopt onder zijn racekap, terwijl zij als natte katten op de fiets zaten.

vrijdag 27 september 2013

Afscheid


Vorige week zag ik je van een afstand nog staan,
Maar je lichten zijn reeds uitgegaan.

Je silhouet dat tegen de einder afsteekt,
Iets dat men niet snel vergeet.

Die o zo traditionele stalen boog
Die springt bij zonsopgang zo in het oog

Je betonnen pijlers stevig in het veen verankerd
Zijn met de blauwe binten ook al van vorm veranderd

Slechts drie kilometer bij je vandaan
Heb ik je opvolger al zien staan

Vanuit jou positie is ze niet te zien
Maar ze ligt net door de bocht, anders krijg je argwaan misschien

Er wordt daar nog druk gelast en gepolijst
Maar ze voldoet aan alle regels die deze tijd vereist

Breder en hoger zal ze zijn als ze er eenmaal ligt
En doet dan net als jou wel 100 jaar haar plicht

Nog 6 keer zal ik onder je door rijden
Alvorens de slijptollen je in stukken zullen snijden



Ik weet niet of het wel zo gezond is al dat fietsen, maar dit ontsproot dus deze morgen aan brein toen ik richting Amsterdam reed.

Volgend weekend zal de Weesperbrug worden vervangen door een nieuw exemplaar. Voor mensen die dan willen fietsen, het fietspad zal ter hoogte van Driemond het hele weekend zijn afgesloten. Omrijden dus via Abcoude, u bent gewaarschuwd.

maandag 16 september 2013

Windsprong

Afgelopen zaterdag een dag als vrijwillig molenaar actief geweest in Veenendaal op de Nieuwe Molen. Het zou een pittige dag gaan worden, niet alleen qua bezoekers (monumentendag), maar ook qua weer. De weerkaarten van het KNMI lieten op vrijdag al zien dat er een lagedrukgebied over het midden van het land zou trekken. Op zaterdagmorgen stond het ingetekend dat het wat meer langs de kust zou trekken. Ook zouden er achtereenvolgens een warmte-, kou- en occlusiefront over trekken.
(Een occlusiefront is een front, waar het koufront het warmtefront van de depressie heeft ingehaald.)

Om 9 uur de molen opgezeild, met een zuidenwind. We zouden tarwe gaan malen, dus zijn we gaan malen met 4 volle zeilen. De wind was de hele dag wat vlagerig. Op de molen liepen ook nog 4 MIO's rond (Molenaars In Opleiding), ik had het dus druk en was veel aan het traplopen in deze grote molen.
Je moet namelijk op nogal wat zaken letten: zit er nog genoeg tarwe in het kaar, is het product nog van de juiste kwaliteit, blijven de bezoekers overal vanaf, die willen namelijk weleens per ongeluk een schuif dichtdrukken, waardoor er geen tarwe meer tussen de stenen terecht komt.
En dan is er nog het weer, in de opleiding is dit een heikel punt waar veel mensen op afhaken. We hebben dan ook veel naar de lucht staan turen. Rond 14:30 was het dan zover, in het westen werd het donker het occlusiefront kwam eraan. De 4 MIO's waren echter zo druk met het geven van rondleidingen, dat ze zelfs mijn geroep niet hoorden om dit natuur fenomeen mee te maken.

Terwijl aan de grond de wind nog uit het zuiden stond, kwamen de wolken reeds uit het noordwesten aan stuiven. De molen begon duidelijk langzamer te lopen en ook de zeilen begonnen tegen de heklatten te slaan. Voor mij het teken om de molen stil te zetten. Toen de bui losbarstte draaide de wind in een tijdbestek van 3 minuten van zuid naar noordwest en trok aan tot een windkracht 5. Na het kruien van de molen konden we het laatste beetje tarwe malen met 2 halve zeilen.

Als toetje kwam Robert-Jan Bakker nog op bezoek, omdat hij tegen sluitingstijd kwam kreeg hij wel mooi de VIP rondleiding, die is van de kelder tot boven in de kap.

vrijdag 13 september 2013

Herfstrit?


Reden we vorige week nog met temperaturen van rond de 30 graden, inmiddels heeft de herfst zijn intrede gedaan. Met ons zeeklimaat is dat natuurlijk allemaal best te begrijpen.

Ik had dinsdagavond uit voorzorg de voorbanden al vervangen voor nieuwe exemplaren, want de huidige kojaks zaten er al 5.000 kilometer onder en waren al redelijk vierkant geworden.
Ik wilde niet het risico lopen dat er met het natte wegdek steentjes door het rubber zouden prikken. In verband met het weer ook gelijk de racekap van zolder gehaald, zodat ik in ieder geval lekker droog zit.

Na de overvloedige regen van dinsdagavond en een deel van de nacht. Vanmorgen om kwart voor zes in de Quest gekropen. Kap erop en rijden maar. De snelheid zat er echter totaal niet in, want de fietspaden lagen bezaaid met taken. Ben zelfs nog een paar keer uitgestapt, omdat het fietspad totaal geblokkeerd was door afgewaaid hout. Ik besloot om maar via Abcoude te rijden, maar ik kreeg totaal geen gang in de fiets. Eerst dacht ik, dat ligt aan de wind, maar die stond er nauwelijks. Iets verderop voelde ik de achterkant van de fiets in de bochten dweilen, een lekke achterband dus.
Net voor het AMC de Quest op zijn kant en een nieuwe binnen- en buitenband erom gelegd. Op kantoor bij TL-licht de binnen- en buitenband nagekeken, bleek er toch een steentje door het loopvlak heen gekomen te zijn.

Het was de 1e lekke band sinds lange tijd en pas de 3e lekke achterband en dat na bijna 35.000 kilometer Quest rijden.

Op de terugweg lekker een NW wind in de rug, dus volle bak naar huis gereden. Net na  Breukelen zag ik nog een brommer opduiken in mijn spiegel, maar door de snelheid nog wat te verhogen (58 km p/u) wist ik hem tot aan Utrecht voor te blijven.
Daar zit helaas een haakse bocht en moet de snelheid er helemaal uit. Het leverde wel een opgestoken duim op , altijd lekker.

maandag 9 september 2013

Stilte


Er was weinig te melden om te bloggen. Lekker 3 weken op vakantie geweest naar de Franse Alpen in de buurt van Gap. Heerlijk door de bergen gewandeld, gezwommen en vooral niet gefietst. Inmiddels zit ik alweer in de 3e werkweek en is het woon-werk fietsen weer in volle hevigheid losgebarsten. De 1e week na de vakantie ruim 550 kilometer weggetrapt, het lichaam moest weer even wennen aan de Quest, want ik had behoorlijk zere bilspieren.
Ook in de tweede week bleef ik hier last van houden en nader onderzoek leerde dat het zitje op mijn stoel niet helemaal goed lag. Hierdoor kwam er kennelijk een zenuw klem te zitten in mijn bil, waardoor het fietsen na een kilometer of 20 pijn begon te doen. Dit probleem heb ik inmiddels weer opgelost.

Mijn voorbanden zijn deze week ook aan vervanging toe. De Kojaks zijn niet meer rond, maar beginnen vierkant te worden en er zitten behoorlijk wat scheurtjes in. Met het droge weer van de laatste tijd is dat niet zo’n heel groot probleem, maar nu de wegen er weer nat bijliggen heb ik toch graag vers rubber onder de Quest.

Op mijn woon-werk route zijn inmiddels ook de werkzaamheden gestart om in het voorjaar van 2014 de Weesperbrug te gaan vervangen. De nieuwe brug is vorige week op pontons gearriveerd en wordt ter hoogte van Nigtevegt verder af gebouwd.







Komend weekend is het dan monumenten weekend, zaterdag a.s. zal ik de gehele dag als molenaar te vinden zijn op de Nieuwe Molen in Veenendaal. Uiteraard ga ik er per fiets naartoe.
Ik nodig jullie uit om eens langs te komen, want er zijn allerlei activiteiten in en rond de molen. (mobiele bakkerij, imker, midwinterhoornblazers). Geopend vanaf 10:00 uur.


dinsdag 23 juli 2013

Ontmoeting


Na elkaar afgelopen winter voorbij te zijn gereden. Robert-Jan verblinde mij dusdanig dat ik op een konijn leek dat alleen maar in de koplampen kon kijken.
Stonden we 22 juli om 05:55 (volgens afspraak) tegenover elkaar onder de Prins Clausbrug. Wat opviel was de vrijwel zelfde bouw en we gaan blijkbaar naar dezelfde kapper (T. Deuse)

Robert-Jan rijdt zijn route Leiden-Utrecht v.v. vaak midden in de nacht en het is ook nog eens 65 kilometer enkele reis. Ik rijdt de route Nieuwegein-Amsterdam v.v. slechts 45 kilometer. Het stuk weg dat we elkaar kunnen passeren is al met al niet langer dan een kilometer of twee, dus vaak kom je elkaar niet tegen, dit was in twee en half jaar de tweede keer.

Na een minuut of 5 ging hij richting Utrecht en ik richting Amsterdam.




Omdat de kinderen schoolvakantie hebben probeer ik nu iedere dag naar mijn werk te fietsen. De kilometers tikken op die manier lekker door, 450 per week. Het is wel warm, maar de rijwind en de schaduw van de bomen langs het kanaal maken e.e.a. wel dragelijk. Vanmorgen (dinsdag) heb ik nog een foto geschoten van een opkomende zon boven de mist die over de weilanden hangt.   
                
Ik begin al wel te merken dat de dagen weer korter beginnen te worden. ’s Morgens tijdens het ontbijt om 05:30 moet het licht weer aan.

vrijdag 19 juli 2013

Bruggen


Vanmorgen eens een fototoestel meegenomen tijdens de WW rit. Het was een prachtige ochtend met een strak blauwe hemel. Een heel verschil met dinsdagmorgen toen het mistig was langs het kanaal en het wel leek of we richting herfst gingen.

Ik heb de bruggen vastgelegd die ik passeer op mijn rit richting Amsterdam. Op de plek waar ik het AR kanaal oppak staat de Prins Clausbrug, iets verderop passeer ik de Meernbrug (geen foto).
Prins Clausbrug
  
Net voor het bereiken van het industrieterrein Lage Weide liggen er 4 bruggen vlakbij elkaar. De voorste ligt hier nog niet zo heel lang, daarachter verstopt ligt de spoorbrug (Utrecht – Rotterdam/Den Haag). Achter deze bruggen zijn nog twee spoorbruggen zichtbaar, deze liggen in de Demkabocht van het AR kanaal.


 
4 Bruggen in een foto
Na het passeren van het industrieterrein vervolg ik mijn weg langs het kanaal en passeer achtereenvolgens het viaduct van de Zuilense ring (geen foto) en kort daarna de Maarssense brug.


Maarssense brug

Vijf kilometer verder (7/8 minuten fietsen) ligt er bij Breukelen alweer een brug. Deze brug zal binnenkort worden opgetild, omdat hij te laag is.

 
Brug bij Breukelen

Weer 6 kilometer verderop bereik ik de Loenense brug om mijn rit langs het kanaal 9 kilometer verderop te beƫindigen bij de Weesperbrug. Hier zie ik heel af en toe weleens een velomobiel mijn pad kruisen.

De laatste twee bruggen worden volgend jaar vervangen door nieuwe exemplaren, omdat ze te laag en te smal zijn.


Loenensebrug 


 
De bruggen zijn ook een mooi ijkpunt om te zien of ik nog op schema rij. Om 05:55 de Prins Clausbrug en meestal rond 06:35 passeer ik de laatste in Weesp zo’n 30 kilometer verderop.

  Weesperbrug      

 

Vorige week las ik in de krant dat er  plannen zijn om ter hoogte van Nigtevegt een fietsbrug te realiseren over het kanaal. Gezien de huidige economie zal dat voorlopig wel een plan blijven. Het moet namelijk niet te druk worden op het fietspad langs het kanaal.

In deze tijd rijden er vooral ’s middags veel mensen en die schrikken soms behoorlijk als ik langs kom stuiven. Het is vooral oppassen met tegemoet komende fietsers, want velen zijn bezig met andere zaken dan op de weg te letten. Inhoud accu controleren, GPS, GSM, muziek opzoeken of gewoon om zich heen aan het kijken.













woensdag 10 juli 2013

Rust door borrelnootjes

Vreemde titel, als je verhaal leest valt het wel mee. Vorige week woensdag een paar borrelnoten tot mij genomen, maar een kies was het daar niet mee eens, want daar brak een stukje vanaf. Niets aan de dacht ik, dus een afspraak met de tandarts gemaakt. Gisteren bij de tandarts langs en die had slecht nieuws. Ik moest maar een afspraak maken met de kaakchirurg om het geheel gelaten verwijderen. Gelijk gebeld en vandaag kon ik terecht, met lood in de schoenen vanmorgen richting ziekenhuis gegaan.
Na 45 minuten wachten was ik dan aan de beurt en weer 30 minuten later stond ik weer buiten. De kies zat erg vast in de kaak en gaf zich niet zomaar gewonnen.

Gevolg is wel dat ik de eerste paar dagen niet met de fiets naar het werk mag, want
 dat is me verboden. Ook tillen en nog zo wat van die alledaagse dingen zijn voorlopig even niet toegestaan.

De kaakchirurg had trouwens wel een leuke benaming voor de Quest. Normaal noemt iedereen het een banaan, maar hij sprak over een stofzuiger. Die kende ik nog niet.

zaterdag 6 juli 2013

gewoontjes

Er is niet veel te melden uit Nieuwegein. Druk bezig geweest met het voorbereiden van de verbouwing die maandag gaat beginnen. Ik zit hier nu op een kale zolder.
De WW ritten gaan natuurlijk gewoon door, dus de kilometers tikken lekker door. Voor volgend jaar heb ik me voorgenomen om ook eens aan de 1 uurs mee te gaan doen. Zal wel met een bijna standaard Quest worden, maar ik wil wel eens zien hoever ik kom zonder allerlei fratsen aan mijn fiets.
Zelf heb ik het gevoel dat ik met een open Quest harder kan, dan wanneer ik onder de kap of onder de schuimdeksel zit. Zal wel tussen de oren zitten, maar mijn lichaam kan zich veel beter koelen.

Als ik de verhalen op de diverse blogs lees, gaat het hard, want een gemiddelde van 57 km per uur is natuurlijk heel hard. Ik ben daarom wel benieuwd wat voor een verzet deze mannen rond draaien, want met een 53 blad voor lijkt het mij bijna niet mogelijk om zo hard te rijden. Je been tempo ligt dan zo hoog, dat houdt je nooit een uur vol. Al doet adrenaline natuurlijk een hoop met een mens.

Deze week heb ik de snelheid ook nog even getest langs de provinciale weg van Bergambacht naar Krimpen a/d IJssel, hier ligt een prachtig glad stuk asfalt. Onder de schuimdeksel haalde ik een snelheid van 54km en die kon ik redelijk lang vasthouden. De komende tijd zal ik ook eens gaan kijken welke banden sneller zijn onder de Quest voor de uurs wedstrijd. Robert-Jan heeft geloof ik wel snel materiaal om de velgen liggen, maar ik weet niet of die bij mij passen, want ik rijd nog met de oude velgen.

maandag 17 juni 2013

Snelheid maken


Ik lees overal verhalen van mensen die snelheid in de benen willen krijgen. Nu ben ik een fietser die erg op gevoel rijdt. Geen hartslagmeter, geen GPS toestanden in mijn Quest. Dat vindt ik soms wel jammer, want ik kan mijn route nooit eens mooi tonen op mijn blog.

Na mijn rondje IJsselmeer wordt het voor mij ook tijd om weer snelheid in de benen te krijgen. Met de woon-werk ritten ligt mijn snelheid langs het AR Kanaal meestal rond de 45 km per uur, maar het moet natuurlijk harder kunnen. Afgelopen zondag de stoute schoenen maar eens aangetrokken om 1.5 uur te gaan zitten buffelen.

Mijn route liep van Nieuwegein richting Montfoort, Oudewater, Haastrecht naar Schoonhoven vandaar weer terug naar Nieuwegein. Bijelkaar is dit +/- 60 km fietsen. Iets voor 9 uur ben ik vetrokken met als belofte dat ik om half 11 weer thuis zou zijn, want we moesten om 11 uur ergens naartoe. De eerste 5 kilometer even gebruikt als warming up, die wel meetelde in de gemiddelde snelheid over de hele rit.
Er stond overigens een stevig wind te blazen uit het zuidwesten, die had ik eerst tegen, maar dat weerhield mij er niet van om de Quest richting de 46 kilometer per uur te jagen, de dorpjes werden overigens met gepaste snelheid gepasseerd. Voorbij Haastrecht lag de gemiddelde snelheid op 39.8 kilometer per uur. Met tegenwind en dorpen die ik doorkwam was ik niet geheel ontevreden.
Vanaf Haastrecht kon ik de snelheid goed omhoog gooien de route langs de Vlist is er een met veel bochten, maar er ligt snaar strak asfalt, de snelheden liepen hier al op tot 55 km per uur. Groepen wielrenners werden letterlijk ter plaatse gelaten.

Ik moest nu alleen nog even door en langs Schoonhoven, dat houdt wat op, maar ik heb geprobeerd zo hard mogelijk door te trekken. En dan komt de Lekdijk richting Nieuwegein. Tot aan Jaarsveld is hij op twee lastige bochten uitstekend te rijden. Voor de wind lag de snelheid continue op 58 km per uur. Bij Jaarsveld liggen drie verschrikkelijk drempels en die neem ik niet harder dan met 20, daarna nog twee lastige knikken en dan is het rechttoe rechtaan naar Nieuwegein. Ik had de smaak nu goed te pakken en perste er op het laatste stuk een nieuwe topsnelheid uit. De teller gaf 65 km aan, nooit eerder reed ik op het vlakke zo hard. (verzet 57-12). Gedurende meer dan twee kilometer was ik in staat om de Quest boven de 60 kilometer per uur te houden. Het laatste stuk door Nieuwegein de snelheid teruggebracht naar meer normale snelheden en op 3 kilometer voor huis afgeklokt. Ik kwam uit op een gemiddelde van 43.4. Heb er helaas geen foto van gemaakt, want ik had geen camera bij me.
Bij thuiskomst ben ik nog even in de fiets blijven zitten om de beenspieren nog wat ontspanning te geven.

Vanmorgen tijdens mijn rit naar Duivendrecht voelde ik de benen wel. Ik heb nog geprobeerd om weer hard te rijden, maar werd afgeleid door twee prachtige bijzonnen links en rechts van de zon. Ik zat dus meer omhoog te turen dan op de weg te letten, maar die was deze ochtend erg leeg.

zaterdag 8 juni 2013

Rondje IJsselmeer

Zoals al aangekondigd zou het rondje op 7 juni op de agenda staan en zo is het uiteindelijk ook gebeurt. De weersverwachting was goed. 's Morgens een windkracht 2 uit NO, in de loop van de dag en in het Noorden zou er echter wat meer wind staan.

De wekker had ik om 5 uur gezet en na het ontbijt en het vullen van de bidons zat ik om 05:20 in de fiets. De rit ging eerst richting  Zeist en Soest richting Eemnes. Om iets voor zeven uur draaide ik de welbekende Vogelweg op. Hier was echter pas het gras gemaaid en ook de bomen die er staan verliezen het nodige hout, echt lekker snelheid maken zat er het eerste stuk niet in. Toen de ergste rommel verdwenen was heb ik een snelheid van rond de 38 aangehouden. Mijn gemiddelde kon eindelijk gaan klimmen.
Bij Swifterband heb ik na drie uur fietsen een korte stop gemaakt (10 minuten). Even de benen strekken en een paar krentenbollen naar binnen gewerkt. Ik wilde het dorp mijden, dus op richting provinciale weg. Hier stonden echter een paar hekken waar ik niet langs kon zonder uit de fiets te klimmen. Hierna snel via de Ketelbrug de Noordoostpolder ingedoken.

Ketelbrug
Via Nagele naar Emmeloord en door naar Lemmer.







Kunst na de Ketelbrug




Bij Lemmer lag nog een prachtig jacht te wachten op zijn eigenaar. De naam van het schip luidde Utopia en dat zal het voor mij altijd wel blijven.

Iets voorbij Lemmer kon ik voor het eerste een blik op het IJsselmeer werpen, op de Ketelbrug lukte dat niet, omdat de vangrail precies in mijn blikveld zat.

Eenmaal in het Friese aangekomen ben ik in een ruk doorgereden tot het begin van de Afsluitdijk bij Cornwerd. Hier was ik rond 11 uur. Vanaf nu zou ik de wind meekrijgen en dat was ook te zien aan de zwaaipalen, die allemaal erg gunstig voor mij stonden. Na weer een paar krentenbollen en het wisselen van lege bidons had ik nog een gesprek met een paar Friezen die achter mij parkeerde. Moeder en zoon gingen over de Dijk heen naar Den Oever en opa pikte ze daar weer op, dat moet een makkie zijn geweest.
Cornwerd Afsluitdijk
Met een heerlijk windje in de rug begon ik om 10 over 11 aan de oversteek, wat een heerlijk fietspad ligt daar toch, ik ben maar een hobbel tegengekomen. Om 10 voor 12 was ik al aan de overkant, daar moest ik wel even voor de brug wachten. Net na de brug kwam ik nog een blauwe Mango tegen, Gerrit zocht de oprit naar de Afsluitdijk, hij reed Marcel Beekmans tegemoet. Ik heb hem niet gezien, maar blijkbaar had hij zich bij de benzinepomp verstopt.
Na nog een korte stop bij bakker Slijkman in Wieringenwerf (puddingbroodjes)heb ik koers gezet naar Nieuwegein. Iets over half vier was ik weer thuis en had ik 335 kilometer weggetrapt. De fietstijd bedroeg 9 uur en 15 minuten.
Moe maar voldaan ben ik om half 11 naar bed gegaan en heb even een nachtrust van 10 uur gepakt.

















vrijdag 31 mei 2013

Daar sta je dan

Een leuke titel om mee te openen, want ik stond er echt. Toen ik woensdagmiddag weer naar huis wilde rijden zag ik het al. De Quest stond er scheef bij en jawel, rechtsvoor stond de band plat. Het valt mij trouwens op dat ik vaker een lekke band heb als ik de Quest niet gebruik, dan wanneer ik er daadwerkelijk mee fiets. De laatste 4 lekke banden had ik steeds als ik wilde vertrekken.

Met een minuut of 7 was het euvel weer verholpen en kon ik mijn weg vervolgen, wel was ik nog even gesnapt door een collega die alles heeft vastgelegd op de gevoelige plaat.

 
Het rondje IJsselmeer zit eraan te komen en staat nu voor 7 juni op de agenda. Het weerbericht voor die dag ziet er op dit moment goed uit. 20 graden en een zwakke wind uit het noorden. Ik schat dat het 325 kilometer fietsen wordt, e.e.a. moet dus in een uur of 10 te rijden zijn. De vertrektijd zal in de buurt van 5 uur ’s morgens zijn.

donderdag 23 mei 2013

24 uurs race

Gisteren las ik op internet dat er komend weekend een 24 uurs race is op het circuit van Zandvoort.
Zie hiervoor:    https://cyclingzandvoort-nl.firstfind.nl/

Ik heb het helaas wat laat gelezen, maar het lijkt mij prachtig om hier met een aantal velomobielen aan mee te doen. Dit jaar gaat dat natuurlijk niet meer lukken.
Daarom heb ik net een mail naar de organisatie gestuurd om te horen of ze ook velomobielen willen toelaten tot de race.
Ben erg benieuwd naar het antwoord. Als het een "ja" is, wie wil er dan volgend jaar met mij meedoen?






maandag 20 mei 2013

Heteren en terug


Op 1e Pinksterdag lag ik om 8:45 al in de fiets om een trainingsrit te maken ter voorbereiding op het rondje IJsselmeer dat ik binnenkort wil gaan fietsen. Ik ben via de Utrechtse Heuvelrug maar weer eens naar Rhenen gereden en vandaar verder naar Wageningen en Renkum. Daar 
kun je via de brug van de A50 de Rijn oversteken.  


Brug A50 Heteren










Het is een brug met een lekkere lange afdaling waar je snelheden van 60 km per uur of meer makkelijk kan halen. Het was alleen jammer dat er een wandeltocht aan de gang was. Uit veiligheid de snelheid maar fors lager gehouden.

De route naar Heteren toe, heb ik in een steady pace van rond de 38 a 39 km per uur gereden. Met deze snelheid wil ik eigenlijk ook het IJsselmeer rond. Het verzet was 57-17 en je hebt dan een behoorlijk beenritme.

Eenmaal over de brug heb ik het gas langzaam opengedraaid en liepen de snelheden op tot rond de 50 per uur. Lekker veel bukkers ingehaald. Rond kwart over 12 was ik weer thuis met bijna 140 kilometer op de teller.

'S avonds op het nieuws kwam dan nog het bericht dat de twee vermiste jongens zijn gevonden in de buurt van Cothen. Toen ik de beelden zag liepen de rillingen mij over de rug, want op 10 mei ben ik letterlijk over ze heen gereden. Ik heb die vrijdag mijn auto naar de garage gebracht en ben via Wijk bij Duurstede door de polders en langs het AR kanaal weer naar Nieuwegein gefietst.


 


woensdag 15 mei 2013

Klapband


Na een week niet gefietst te hebben met de Quest in verband met een heerlijke vakantie in Vlaanderen. Zondag de fiets weer onder beschermde hoes vandaan gehaald. De Quest stond er wat scheef bij en bleek linksvoor met een lekke band te staan. Kwam mij niet zo heel goed uit, want ik ben binnen druk aan het schilderen, maar dat moest dan maar even wachten.
Na de Quest op zijn kant te hebben gelegd bleek de voorband zover versleten te zijn dat het canvas op diverse plaatsen zichtbaar was. Deze slijtage is wel erg snel gegaan, want twee weken ervoor heb ik de banden nog gecontroleerd en was er niets te zien. De voorband bleek geklapt te zijn, want er zat een scheur van drie centimeter in de buitenband en ook de binnenband kon gelijk de kliko in.
De band vervangen door een hagelnieuwe Kojak, zodat ik de dag erop met een gerust hart naar mijn werk kon vertrekken.

Het viel maandagmorgen niet mee, na een paar kilometer had ik al zere kuiten en eenmaal halverwege begonnen mijn bilspieren ook pijn te doen. Dat liggend fietsen verleer je snel als je een week op een bukker hebt gereden.
Ook op dinsdag ben ik met de Quest naar kantoor geweest, omdat de auto ter keuring bij een garage stond, deze kon ik ’s middags weer ophalen. Daarvoor moest ik eerst wel 35km met mijn racefiets tegen de wind in buffelen.

Na twee dagen heb ik dus al ruim 200 kilometer in de benen en woensdagochtend mag ik weer liggend naar het werk. Het gaat deze week dus een week worden met 400 fietskilometers. Nu nog hopen op een mooie Pinksterzondag, zodat we er ’s morgens nog een kleine 100 kunnen wegtrappen.

woensdag 1 mei 2013

Oranjerit


Op 30 april nog een rit gereden van een kleine 110 kilometer. Normaal ben ik actief op een molen met Koninginnedag, maar i.v.m. de troonswisseling waren vrijwel alle molens gesloten.
Om 9 uur ben ik uit Nieuwegein weggereden en het was verassend stil onderweg, tot aan Leersum (30 km) ben ik slechts een vijftal fietsers tegengekomen. Via Amerongen ben ik naar Elst gereden en daar de Utrechtse Heuvelrug overgestoken. Toen verder langs de noordkant van de heuvelrug naar Rhenen, om achter de Grebbeberg uit te komen. 
Tussen Rhenen en Wageningen heb ik de pont genomen bij Opheusden en vandaar heb ik weer koers gezet richting Vianen.


Cuneratoren van Rhenen

Zicht op de Rijn richting Arnhem


Normaal volg ik dan eigenlijk altijd de dijk, maar dit keer heb ik de provinciale weg genomen die richting Culemborg gaat. Het eerste deel rijd je dan door de Betuwe en de boomgaarden stonden prachtig in de bloesem, die heerlijk rook.



Bloesem in Lienden
Zo’n provinciale weg vreet trouwens wel veel energie, afremmen, rotonde nemen en weer opgang komen, ben je lekker opgang, weer afremmen, rotonde nemen enzovoort. Bij Beusichem heb ik de dijk weer opgezocht en op de cruise controle (44 km p/u) naar Vianen gereden. Met een gemiddelde snelheid van iets boven de 38 kwam ik Nieuwegein weer inrijden.
Komende weken moet er nog een iets langere tocht gereden gaan worden 150 a 160 kilometer, want in juni wil ik toch wel dolgraag het IJsselmeer rond gaan rijden. Ik schat dat dit vanuit Nieuwegein een rit gaat worden van +/- 325 kilometer.

Een probleem tijdens de tocht gaat wel de vochthuishouding worden vrees ik. Als ik zie hoe drijfnat ik uit de Quest stap na een rit van 3 uur, dan durf ik niet fatsoenlijk op een terras plaats te nemen voor een stuk appelgebak. Op dit moment rijd ik met schuimdeksel omdat ik het gewoon nog te fris vind. Dat zweten is onder de racekap trouwens net zo heftig. Als ik uitstap zit ik letterlijk in een plas zweetwater, niet echt lekker.



 

maandag 15 april 2013

We zijn er nog

Het is even stil geweest vanuit Nieuwegein. Er was niet zo veel te melden en door ziekte van mijzelf en een van de kinderen even wat minder gefietst de laatste weken. Eigenlijk alleen Woon Werk ritten gemaakt, door veel te koud weer.

Vandaag echter weer lekker met voorjaarsweer langs de Utrechtse Heuvelrug gefietst en de brug bij Rhenen overgestoken. Om dan via de dijk weer terug te rijden naar Nieuwegein.

Ik lees regelmatig blogs waar het over RIS’sen gaat. (Racefiets Inhaal Syndroom) Er zijn zelfs stickers voor ontworpen. Als je je Quest snel wilt voorzien van stickers, dan raadt ik jullie aan om eens een zondagochtend door te brengen in de omgeving waarin ik fiets. Gisteren heb ik zitten tellen en ben 82 bukkers gepasseerd. Aanhaken had geen zin, want de kruissnelheid lag constant boven de 45 km per uur.

Op de terugweg ben ik bij Wijk bij Duurstede via de pont weer naar de andere kant van de Rijn gegaan. Op de dijk was het nogal druk met motorrijders die ook wilde genieten van het mooie weer.
Er zijn er echter altijd een paar bij die denken dat ze op het TT circuit rijden en die kom ik liever niet tegen.

Met een gemiddelde snelheid van bijna 41 kilometer per uur stapte ik na iets meer dan 2 uur drijfnat, maar voldaan uit de Quest. Ik heb de rit nog gereden met de racekap erop. Morgenochtend als ik naar kantoor ga, laat ik hem echter thuis en heb ik hem hopelijk tot oktober niet meer nodig.

maandag 1 april 2013

Koud

Afgelopen vrijdag even een retourtje Dronten gemaakt. De Quest zit tegen de 30,000 km aan en het was dus tijd voor een servicebeurt. Was wel nodig want remmen ging niet echt geweldig meer de laatste weken.
Om 5:50 zat ik al in de Quest en het was koud. Resultaat weinig snelheid en dus een langere reistijd. Vooral in de polder was het koud en grijs. In plaats van de Rietweg ben ik nu eens noordelijk van het Larsebos gebleven. De weg is hier beter dan het fietspad langs de Rietweg, nadeel was weer dat ik behoorlijk wat vrachtwagens tegenkwam waardoor ik de berm in moest.  Rond 8:30 ben ik bij Velombiel aangekomen ze het druk hadden, gelukkig maak ik mijn komst altijd een paar weken van te voren bekend.
De linker rem bleek inderdaad aan het eind van zijn latijn te zijn en er is een nieuwe ankerplaat gemonteerd. De ketting bleek na ruim 28,000 kilometer 1 procent te zijn opgerekt, bij 2% is hij aan vervanging toe, dat is dus iets voor de volgende beurt.
Iets voor twaalven ben ik weer richting huis gereden door de steenkoude polder. Nadeel van de kou is dat ik veel te weinig te drink. Bij thuiskomst had ik maar een kwart bidon leeggedronken, waar ik er normaal wel anderhalf leegdrink. Het water is mij simpelweg te koud.
Door te weinig drinken krijg je kramp en last van je spieren en dat heb ik geweten. De kou is letterlijk op mijn hamstrings geslagen deze zijn op dit moment hard en pijnlijk.

Ik had ook een fototoestel bij me, maar vanwege de kou wilde ik alleen maar doorfietsen en niet stoppen voor een foto. Volgende keer zal ik een paar mooie platen toevoegen van het rivierenlandschap bij wat mildere temperaturen.

zaterdag 16 maart 2013

Bandentest

Vrijdagmiddag de ultieme bandentest gedaan met de Kojaks. Ik ben nog al een fervent voorstander van deze band en er komt ook niets anders onder de Quest, althans voorlopig.
Zoals jullie kunnen zien beschik ik over een aardige voorraad. Voor de oplettende kijker, aan de trapper van de bukker hangen twee PM banden. Die moet ik nog kwijt zien te raken, ze hebben slechts 90 kilometer onder de Quest gezeten.







Zomer en winter ligt de Kojak er bij mij onder en natuurlijk merk ik verschillen als het kouder wordt, de snelheid gaat omlaag, dat komt deels door de band en deels door de hogere luchtweerstand. Een derde factor is het moeilijker ademhalen als de lucht koud is.

Vorige week was het 48 uur voorjaar en schoten de snelheden omhoog naar de 50+, kilometers lang kon ik naast een brommer rijden met 54 op de teller en dat allemaal op de Kojaks. Vrijdagmorgen was het licht vriezend weer en met het windje in de rug ging het vrij soepel naar Duivendrecht. Net voor aankomst kruiste een witte Quest mijn pad en schoot de Bijlmer in. De laatste tijd zie ik deze forens wel vaker, maar wie het is, daar ben ik nog niet achter.

Als je op kantoor bent moet je natuurlijk ook weer terug naar huis. Ik was echter vergeten om naar de weerberichten te kijken of te luisteren, nou dat heb ik geweten. Om iets voor twaalven begon het te sneeuwen en dat hield niet meer op.

Rond 14:30 stapte ik in de Quest. Door de Bijlmer ben ik naar Abcoude gereden en heb vandaar langs het AR kanaal koers gezet naar Nieuwegein. Nog nooit in de laatst twee jaar ging het zo moeilijk. De Quest was niet vooruit te branden. De natte sneeuw / regen noopte mij ertoe om het vizier op een kier te zetten om nog iets te kunnen zien. De harde zuidoosten wind blies venijnig door de trapgaten en zorgde ervoor dat mijn kuiten en hamstrings verstijfde van de kou. Ook de natte koude weg zorgde voor een zuigende werking op de banden. Ik kreeg de snelheid niet in de buurt van de 40, de piek was 38.


Eenmaal thuis heb ik genoten van een heerlijke lange warme douche. De Quest heeft een nacht uit staan dampen van alle nattigheid en is inmiddels weer droog.



Deze maand staan er zoals het er nu uitziet nog 700 kilometer op het programma, ik hoop in beter weer dan dat we tot nu toe gehad hebben.

woensdag 6 maart 2013

Even lente

Na een lange en donkere winter, scheen dan maandag en dinsdag eindelijk de zon weer eens uitbundig ook de temperatuur was vooral dinsdag heerlijk. Zondag had ik nog een rondje Bergambacht, Gouda gereden, op de Lekdijk continue met groot licht aan, want het was grijs en nevelig. Maandagochtend was het nog wel koud, maar de ochtendschemering maakte veel goed.

Het doorrijden in de winter werpt ook gelijk zijn vruchten af met stijgen van de temperatuur gaat ook de snelheid weer omhoog en komt de 50 plus weer op de teller. Met de basisconditie zit het dus wel snor. Het blijft wel iedere keer een genot om zo hard te kunnen rijden met de Quest.
Dinsdagmiddag op weg naar huis zag ik net voorbij Breukelen in mijn spiegel een brommer langzaam dichterbij komen. Ik kon de brommer qua snelheid opvangen en we hebben een poosje zij aan zij over de kanaaldijk gereden, de teller gaf 54KM per uur aan. Net voor Maarssen deed ik er nog een schepje bovenop en werd de brommer langzaam kleiner in mijn spiegels. Helaas volgen er dan een aantal haakse bochten en die gaan niet zo snel met de Quest, ook wordt het op het industrieterrein Lage Weide te druk om zo hard te rijden. De brommerrijder was dus eindelijk verlost van die mafketel.

Eind van deze maand staat er nog een bezoek gepland aan Velomobiel in Dronten voor een servicebeurt. De remkracht van de Quest begint af te nemen. De kabel voor de linker rem is maximaal aangedraaid, dat is op dit moment nog net genoeg om veilig te kunnen stoppen. Eigenlijk zou het tonnetje aan het eind van de kabel een paar centimeter moeten worden opgeschoven. Ik heb geprobeerd het geheel te demonteren, maar het tonnetje is dusdanig verroest dat het niet los wil. De komende paar weken zing het nog wel uit.

vrijdag 1 maart 2013

Meerkoeten

Het is er weer de tijd van het jaar voor. De meerkoeten of waterkippen zitten weer verstopt in de bermen. Heb ik er al de nodige gemist, maar vanmorgen was het dan toch raak. De koet dook in het schemer plotseling op uit de berm en er was geen ontwijken meer aan. Ik ramde het arme beest rechtsvorm met de Quest en hoorde en voelde hem onder de Quest doorrollen. Een vreemd gevoel moet ik zeggen. Aan ontwijken ga ik toch echt niet beginnen, want ik heb geen behoefte om in het AR kanaal te belanden, dat hou je nu niet zo lang vol gezien de watertemperatuur.

De Quest heeft de aanrijding gelukkig zonder schade doorstaan.

Maandagmorgen had ik nog een ontmoeting met Robert Jan uit Leiden. We kwamen elkaar tegen onder de Prins Clausbrug bij Utrecht. Robert Jan voerde echter zoveel licht dat ik dacht dat mij een scooter tegemoetkwam. Toen we elkaar waren gepasseerd zag ik in mijn spiegel de vorm van een Quest.

vrijdag 22 februari 2013

Veel kilometers en schemer

De afgelopen week veel kilometers gemaakt, de teller bleef staan op 435 kilometer in een week.
Zondag een rit over de heuvelrug en de overige dagen op de donderdag na met de fiets naar het werk geweest.
Maandag dan een lekke band gehad, maar dat was ook het enige ongemak. Wel is het gedurende de week weer kouder geworden. Vanmorgen stond ik in de badkamer nog te twijfelen of ik wel met de Quest zou gaan. De koude wind langs het kanaal spraak mij niet echt aan, maar ik ben toch maar in de fiets gesprongen.

Ik wilde namelijk nog een foto maken naar aanleiding van een vorig artikel "Loeren naar rechts". Zoiets is eigenlijk heel ongewoon voor een WW rijders als ik ben, want stoppen voor een foto is zonde van de tijd. Maar het was een prachtig heldere ochtend, dus ben ik in de polders nabij Abcoude gestopt om wat foto's te schieten van een naderende zonsopkomst. Het tijdstip was 06:40 en de eerste schemer dient zich aan.

Het stipje links is geen planeet of ander hemellichaam, maar een vliegtuig dat de daling richting Schiphol heeft ingezet.

Nog een paar weken geduld en dan fietsen de vroege forenzen weer in het licht en hopelijk ook met wat hogere temperaturen naar hun werk.

maandag 18 februari 2013

Daar sta je dan


Vanmorgen om iets voor half zeven was het dan zover, de laatste lantaarnpaal van Loenersloot lag een kilometer achter mij en de volgende twee kilometer voor me. Kortom het was donker.
De Quest begon ondanks hard trappen steeds langzamer te lopen even later gevolgd door het dweilen van de fiets. Conclusie een lekke achterband. Dat is me nog niet heel vaak overkomen, met ruim 26.000 kilometer op de teller is de pas de derde lekke achterband. Na te zijn gestopt eerst droge bovenkleding en een jas aangetrokken, want de temperaturen liggen nog steeds onder nul.
Ik was bang om de vouwband achter te moeten monteren, dat valt niet mee heb ik de vorige keer gemerkt. De band moet eerst in zijn ronde vorm gekneed worden en dat viel de vorige keer niet mee. Nadat ik de Quest op zijn kant had gelegd en ik het achterwiel inspecteerde stak er een metalen veertje uit de buitenband met diverse vlijmscherpe puntjes, het leek wel een mini kraaienpoot. Hier kon de Kojak dus helemaal niets aandoen, dit had bij iedere andere band ook een lek opgeleverd
Na de binnenband te hebben vervangen door een nieuw exemplaar en de fiets weer te hebben beladen kon ik binnen 7 minuten mijn weg weer vervolgen.
In verband met een verkoudheid had ik de Quest een paar dagen laten staan, maar zondag de 17e  heb ik een heerlijke rit gemaakt over de Utrechtse Heuvelrug. Ik ben in een voor mijn doen rustig tempo begonnen en ontspannen naar Austerlitz gefietst. De afdaling van de pyramide ging met een top van 64 km p/u, helaas staan er onderaan de helling stoplichten. Daarna ben ik bij Leersum bij Hoogstraat weer omhoog gereden om weer aan de zuidkant van de Heuvelrug uit te komen, vanaf hier was het heerlijk door de polder weer richting Nieuwegein.

vrijdag 8 februari 2013

Loeren naar rechts


Deze week slechts twee dagen met de fiets naar Amsterdam geweest, woensdag lag er een te dikke laag sneeuw, dus maar in de trein gesprongen. Vrijdagmorgen had het in Nieuwegein ook gesneeuwd en lagen de wegen er af en toe glad bij. Wel leuk om dan na een bocht aan te zetten en alleen het achterwiel rond te voelen gaan. Hoe verder ik naar het noorden kwam hoe beter de wegen erbij lagen, de temperatuur was iets boven nul en de snelheid hield in rond de 40 in het uur. Ik had een thermobroek aangetrokken, maar dat was me eigenlijk al te warm.
Dan terug naar de titel, dat loeren naar rechts. Rijdend langs het AR kanaal kan ik kijkend naar rechts de komende dagen het begin van de ochtendschemering zien. Vanmorgen was het echter nog niet zover, maar volgend week moet het gaan lukken. Ik rijd nu al vanaf september ’s morgens in het donker en verlang naar die eerste strepen daglicht en het begin van het voorjaar.
Net terug naar huis een lekkere sneeuwbui over me heen gekregen, maar onder de kap is dat geen enkel probleem. En dan ook nog de wind lekker in de rug.

zondag 27 januari 2013

Koude week

Afgelopen week is toch wel erg koud geweest in de Quest. Maandag heb ik hem laten staan ivm de sneeuw die er op zondag was gevallen. Woensdagochtend was het met een temperatuur van -9 fris te noemen. Als je onderweg dan ook nog de fiets uit moet, omdat je brug niet overkomt wordt het er allemaal niet beter op. Toen ik 's middags terug ging stond er gelukkig iemand op de bewuste brug om mij een duwtje te geven.

Vrijdagochtend was het al niet veel beter, want onderweg werd het ook nog mistig. Gevolg was dat het vizier van mijn kap dichtvroor en het vizier dus open moest. Bij een buitentemperatuur van -8 was dat niet zo heel prettig. Omdat niet het hele pad langs het AR kanaal wordt gestrooid moet ik net na Loenersloot bij het gemaal linksaf de polder in richting Abcoude. Je duikt dan van de dijk af zo de polder in en dat scheelt nog een paar graden in afkoeling. Over de WW rit deed ik zomaar 15 minuten langer dan normaal.
Vanwege het bevroren vizier, nam ik mijn kap mee naar binnen, de aanwezige beveiliger kwam met de opmerking: "He ik ken de man die die kappen ontwerpt en maakt, dat is namelijk mijn buurman", hierop volgde mijn vraag:"Hoe heet hij dan?", zijn antwoord: "Wim Schermer." Zo zie je maar.


Ook terug naar huis was ik niet opgang te krijgen. De snelheid kreeg in niet boven de 40. De laatste 10 kilometer waren helemaal een martelgang niet harder dan 35 per uur, Quest onwaardig, kwam ik gebroken thuis. Als eerste heb ik mijn banden nagekeken, maar die stonden nog goed op spanning. Ik hou het dus maar op de kou.






Zaterdag een dag doorgebracht op de Nieuwe Molen in Veenendaal. Normaal ga ik daar met de fiets heen, maar ik vond het wel even gezegend. Lekker warm in de auto, want in een molen is de temperatuur nou ook niet echt geweldig. Wel de hele dag bezig geweest met het schoonmaken van een maalkoppel en de steen- en maalzolder. Verder nog een aantal rondleidingen gegeven, waaronder een toerist uit Taiwan.


VB Maalkoppel
 


Vanmorgen de Quest nog een sopje gegeven om al het zout er weer vanaf te spoelen, zodat we morgenochtend weer in een schone fiets aan een nieuwe week kunnen beginnen.









vrijdag 18 januari 2013

Winter W-W rit

Vanmorgen de stoute schoenen aangetrokken en in de Quest gekropen. De wegen in Nieuwegein waren schoon en ik had van een collega gehoord dat ook het fietspad langs het A-R kanaal keurig schoon was. Wel kwam ik er achter dat ik nog iets teveel kleding aanhad. Waar ik normaal een dunne hardloopbroek (lang) draag, had ik dit keer een thermobroek uit de kast getrokken, dat was toch wel wat teveel van het goede.
De route was verder tot Abcoude goed te berijden, alleen bij het binnenrijden van Abcoude moet ik het riviertje het Gein oversteken en op dat bruggetje was dus niet gestrooid. Ik heb het drie keer geprobeerd, maar kwam niet boven. Dan maar uitstappen en de Quest de brug over trekken. Eigen schuld dikke bult, moet je maar niet met Kojaks rijden in de winter.
Ook door de Bijlmer was er goed te rijden.


Polder Abcoude
 's Middags heerlijk in het zonnetje terug gereden, maar die verdween net als gisteren ter hoogte van Breukelen weer achter de wolken. Vandaag had ik een fototoestel meegenomen om onderweg nog wat sfeerbeelden te maken van de witte wereld waarin wij in het midden in het land in leven.

Ik baal er wel van, want van schaatsen gaat hier in de omgeving niets komen op deze manier.



Polder Abcoude



A-R kanaal bij Breukelen