Veel kilometers en schemer

De afgelopen week veel kilometers gemaakt, de teller bleef staan op 435 kilometer in een week.
Zondag een rit over de heuvelrug en de overige dagen op de donderdag na met de fiets naar het werk geweest.
Maandag dan een lekke band gehad, maar dat was ook het enige ongemak. Wel is het gedurende de week weer kouder geworden. Vanmorgen stond ik in de badkamer nog te twijfelen of ik wel met de Quest zou gaan. De koude wind langs het kanaal spraak mij niet echt aan, maar ik ben toch maar in de fiets gesprongen.

Ik wilde namelijk nog een foto maken naar aanleiding van een vorig artikel "Loeren naar rechts". Zoiets is eigenlijk heel ongewoon voor een WW rijders als ik ben, want stoppen voor een foto is zonde van de tijd. Maar het was een prachtig heldere ochtend, dus ben ik in de polders nabij Abcoude gestopt om wat foto's te schieten van een naderende zonsopkomst. Het tijdstip was 06:40 en de eerste schemer dient zich aan.

Het stipje links is geen planeet of ander hemellichaam, maar een vliegtuig dat de daling richting Schiphol heeft ingezet.

Nog een paar weken geduld en dan fietsen de vroege forenzen weer in het licht en hopelijk ook met wat hogere temperaturen naar hun werk.

Daar sta je dan

Vanmorgen om iets voor half zeven was het dan zover, de laatste lantaarnpaal van Loenersloot lag een kilometer achter mij en de volgende twee kilometer voor me. Kortom het was donker.

De Quest begon ondanks hard trappen steeds langzamer te lopen even later gevolgd door het dweilen van de fiets. Conclusie een lekke achterband. Dat is me nog niet heel vaak overkomen, met ruim 26.000 kilometer op de teller is de pas de derde lekke achterband. Na te zijn gestopt eerst droge bovenkleding en een jas aangetrokken, want de temperaturen liggen nog steeds onder nul.

Ik was bang om de vouwband achter te moeten monteren, dat valt niet mee heb ik de vorige keer gemerkt. De band moet eerst in zijn ronde vorm gekneed worden en dat viel de vorige keer niet mee. Nadat ik de Quest op zijn kant had gelegd en ik het achterwiel inspecteerde stak er een metalen veertje uit de buitenband met diverse vlijmscherpe puntjes, het leek wel een mini kraaienpoot. Hier kon de Kojak dus helemaal niets aandoen, dit had bij iedere andere band ook een lek opgeleverd

Na de binnenband te hebben vervangen door een nieuw exemplaar en de fiets weer te hebben beladen kon ik binnen 7 minuten mijn weg weer vervolgen.

In verband met een verkoudheid had ik de Quest een paar dagen laten staan, maar zondag de 17e  heb ik een heerlijke rit gemaakt over de Utrechtse Heuvelrug. Ik ben in een voor mijn doen rustig tempo begonnen en ontspannen naar Austerlitz gefietst. De afdaling van de pyramide ging met een top van 64 km p/u, helaas staan er onderaan de helling stoplichten. Daarna ben ik bij Leersum bij Hoogstraat weer omhoog gereden om weer aan de zuidkant van de Heuvelrug uit te komen, vanaf hier was het heerlijk door de polder weer richting Nieuwegein.

Loeren naar rechts

Deze week slechts twee dagen met de fiets naar Amsterdam geweest, woensdag lag er een te dikke laag sneeuw, dus maar in de trein gesprongen. Vrijdagmorgen had het in Nieuwegein ook gesneeuwd en lagen de wegen er af en toe glad bij. Wel leuk om dan na een bocht aan te zetten en alleen het achterwiel rond te voelen gaan. Hoe verder ik naar het noorden kwam hoe beter de wegen erbij lagen, de temperatuur was iets boven nul en de snelheid hield in rond de 40 in het uur. Ik had een thermobroek aangetrokken, maar dat was me eigenlijk al te warm.

Dan terug naar de titel, dat loeren naar rechts. Rijdend langs het AR kanaal kan ik kijkend naar rechts de komende dagen het begin van de ochtendschemering zien. Vanmorgen was het echter nog niet zover, maar volgend week moet het gaan lukken. Ik rijd nu al vanaf september ’s morgens in het donker en verlang naar die eerste strepen daglicht en het begin van het voorjaar.

Net terug naar huis een lekkere sneeuwbui over me heen gekregen, maar onder de kap is dat geen enkel probleem. En dan ook nog de wind lekker in de rug.