zondag 5 november 2017

En de winnaar is

In Nieuwegein wordt er vanuit de gemeente van alles aan gedaan om meer mensen op de fiets te krijgen. Nieuwegein Fietst heet dat programma.

Een onderdeel hiervan is de verkiezing van FietsForens van het jaar. Mijn vrouw had mij opgegeven en afgelopen donderdag was de bekendmaking van de winnaar. Die winnaar dat bleek ik te zijn compleet overdonderd werd ik op kantoor door een cameraploeg, een taart en een oorkonde. Een dag later werd de bijbehorende prijs uitgereikt een elektrische fiets. Hoewel een damesmodel en veel te klein voor mij, vindt die fiets zijn plek hier wel in het gezin.

Kijk en geniet van het filmpje.

https://nieuwegeintv.nl/rob-ruitenbeek-is-fietsforens-jaar/

Ook het AD besteedde nog aandacht aan de prijswinnaar.

https://www.ad.nl/utrecht/nieuwegeiner-rob-ruitenbeek-is-de-fietsforens-van-het-jaar~af971014/

Een mooi stukje reclame voor het voertuig waar wij mee mogen rijden.





zondag 22 oktober 2017

Soms wat pech

Als je veel fietst gaat er natuurlijk weleens wat kapot. Met een Velomobiel valt dat heel erg mee moet ik zeggen, maar de laatste twee maanden ben ik toch twee keer aan de beurt geweest. De teller van de Velomobiel staat inmiddels op 47,000 kilometer en dat na 3,5 jaar.

Een aantal weken geleden was ik op een zondagochtend gek aan het doen op de dijk tussen Amerongen en Nieuwegein. Zo snel mogelijk naar huis knallen, daar kwam het eigenlijk op neer. Ter hoogte van de stuw bij Amerongen klonk er echter een knal en vloog er iets hards tegen mijn kuit aan. Ik dacht aan een steen en ben volle bak doorgereden naar huis. Bij het uitstappen merkte ik dat er wat metalen onderdelen in de Quest lagen, bleek er een trapasbeugel afgebroken te zijn. Op maandag een telefoontje naar Dronten en dinsdag lag de nieuwe al door de brievenbus. Binnen 5 minuten zat alles weer als vanouds op zijn plek en vast.

Twee weken terug kwamen er opeens weer vreemde geluiden uit de Quest. Vooral als de weg wat slechter van kwaliteit was en bij drempels. Na thuiskomst de fiets eens goed bekeken, iets wat ik iedere maand altijd even doe, en ik zag een scheurtje zitten in het onderdeel waar mijn achterbrug mee aan mijn wielkast zit gemonteerd.
De volgende dag wel met de Quest naar het werk, maar voorzichtig en weer een telefoontje naar Dronten met uitleg wat er kapot was. Allert deed gelijk het onderdeel op de post en de volgende dag lag het alweer op de mat.

In mijn enthousiasme begon ik om half 7 's avond gelijk te schroeven met het idee, dat fiks ik wel in een half uur. Maar voor deze klus heb je toch twee man/vrouw nodig of hele lange armen. Met behulp van mijn dochter kreeg ik het onderdeel los en de scheur was een breuk, want het kwam in twee stukken uit de fiets.
Het nieuwe onderdeel is voorzien van een extra las en dus steviger dan bovenstaande. Ook bij het monteren had ik wat hulp nodig om binnen in de fiets de bout vast te zetten, zodat ik de moer in de wielkast kon aandraaien. Na anderhalf uur zat alles weer op zijn plek en de volgende morgen kon ik weer in een heerlijke stille Quest naar Amsterdam reizen.

woensdag 10 mei 2017

Bloggen


Mijn laatste bericht dateert alweer van de OlieBollenTocht, inmiddels 4 maanden geleden.
Drukte op mijn werk, jaarafsluitingen, invoeren van IFRS9 zorgen ervoor dat ik niet de puf heb om achter de computer te kruipen en even wat te typen. Er gebeurt ook niet bijster veel Het is een kwestie van heen en weer rijden naar Amsterdam steeds +/- 1.100 kilometer per maand. Het blijft alleen zo koud, vooral in de ochtenden.

De Daphne Schipperbrug (fietsbrug) bij Utrecht is inmiddels klaar, maar wel verboden voor speedpedelecs en men is ondertussen begonnen aan de bouw van een extra spoorbrug.  Deze brug wordt als bouwpakket geleverd en in 6 delen aan elkaar gelast.
Afgelopen weekend zijn deel 5 en 6 geleverd en kan het laswerk beginnen. Later dit jaar wordt de brug over de weg naar zijn plaats gereden tussen twee bestaande bruggen in.










Begin april ook nog voor een servicebeurt naar Dronten gereden. Het achterwiel was weer begonnen met tikken en aangezien ik aan de 40.000 kilometer zat moest ik toch die kant op.
De ketting bleek na 40.000 kilometer nog als nieuw. Theo moest wel drie keer meten om dit te kunnen geloven.
Wel is het freewheel vervangen alsmede de drie lagers in de achteras. Daarna nog even de remmen schoongemaakt en opnieuw afgesteld. Vervolgens kon de terugrit weer worden aangevat in een heerlijk stille Quest.