Terugblik OBT 2014

De OBT ligt inmiddels alweer een week achter ons en als ik nu naar buiten kijk lijkt het wel voorjaar. Wat een verschil met een weekend geleden.

De zaterdag begon in Nieuwegein met regen en natte sneeuw, maar in de loop van de morgen veranderde dit langzaam in droge sneeuw. Er ontstond een laagje van 3 a 4 centimeter bij temperaturen die iets boven het vriespunt lagen. De wegen waren hier 's middags tijdens het boodschappen doen nog goed te berijden. Met mijn blik constant op de buienradar bleef de sneeuw lekker vallen en werd het pas rond 7 uur 's avonds droog. De volgende morgen zou blijken dat de strooiploegen van de gemeente Nieuwegein toen al lekker bij moeder de vrouw op de bank zaten.

Vorig jaar had ik de OBT gemist vanwege de harde wind, dit jaar zou het me toch niet overkomen dat de sneeuw roet in het eten ging gooien. De wekker gezet op 06:45 en een half uur later lag ik in de Quest richting Nijmegen. Geschatte aankomst tijd 09:30.
De aankomsttijd kon ik na 1 kilometer al uit mijn gedachten zetten, want de wegen in Nieuwegein waren zeer slecht te berijden. Waar ik normaal gesproken binnen een kwartier op de Lekbrug sta, deed ik er nu al ruim een half uur over.
Eenmaal over de Lek ging het goed richting Culemborg, heerlijke schone weg. Vlak voor Culemborg stond echter een omleiding aangegeven die mij ertoe dwong om de dijk te verlaten (had ik dat maar niet gedaan). Hierdoor moest ik door Culemborg heen en werd ik door de toestand van de wegen gedwongen om richting Geldermalsen (N-weg) te rijden. Vandaar richting Tiel waar ik even de weg kwijt was, want ik moest ergens het Amsterdam-Rijnkanaal oversteken. De brug over de Waal bij Echteld was ook glibberen en glijden, want het smeltwater van de autoweg was weer bevroren op het naastgelegen fietspad.
Vanaf Bendeden-Leeuwen is het een lange weg richting Nijmegen en omdat het zondagochtend was reed er bijna geen verkeer. Gelukkig maar, want het fietspad was helemaal niet te berijden. Uiteindelijk bereikte ik Nijmegen iets na tienen en heb me daar nog even kunnen vergapen aan een paar prachtige fietsen.

Na twee bakken thee was het alweer tijd om in te stappen en de OBT te gaan rijden. Na het oversteken van de Waal via de nieuwe brug werd er linksaf geslagen, maar dat was werkelijk niet te doen. Sven Kramer kon hier beter uit de voeten dan een Quest. Na te zijn gekeerd ging het daarna via allerlei dijkwegen naar de koffiestop. Met alle sneeuw die er lag, was het er werkelijk prachtig. Komende zomer ga ik denk ik nog eens terug die kant op.

Koffiestop

Na de koffiestop was het weer richting Nijmegen voor het fotomoment bij de Waalbrug. Dit was kennelijk niet helemaal goed doorgekomen, want er reden ook mensen gelijk door naar het fietscentrum.

Groepsfoto

Waalbrug

Inmiddels was het al drie uur geweest en heb ik het besluit genomen om gelijk door te fietsen richting huis. Ik wilde zolang mogelijk in het daglicht fietsen na de ervaringen van de ochtend.
Weer dezelfde lange weg af richting Beneden Leeuwen, alleen moest ik nu op het fietspad blijven ivm de drukte. Dit kwam de snelheid niet ten goede, omdat het fietspad slecht te berijden was. Na de passage van de Waal, (helaas geen foto, geheugenkaart kapot) moest ik vanwege de gesteldheid van de wegen toch weer de grote doorgaande wegen volgen. Dat betekende dus extra kilometers. Wel zag ik op het fietspad tussen Tiel en Amerongen drie sporen door de sneeuw lopen, er bleek dus nog iemand die kant op te zijn gegaan. Bij Wijk bij Duurstede heb ik de pont over de Lek genomen en ben toen via Schalkwijk weer in Nieuwegein gekomen. Om zes uur was ik weer binnen.

Terugkijkend ben ik blij dat ik erheen gegaan ben, want het was gezien de omstandigheden een OBT waar we jaren later nog over zullen praten.