Oranjerit

Op 30 april nog een rit gereden van een kleine 110 kilometer. Normaal ben ik actief op een molen met Koninginnedag, maar i.v.m. de troonswisseling waren vrijwel alle molens gesloten.

Om 9 uur ben ik uit Nieuwegein weggereden en het was verassend stil onderweg, tot aan Leersum (30 km) ben ik slechts een vijftal fietsers tegengekomen. Via Amerongen ben ik naar Elst gereden en daar de Utrechtse Heuvelrug overgestoken. Toen verder langs de noordkant van de heuvelrug naar Rhenen, om achter de Grebbeberg uit te komen. 

Tussen Rhenen en Wageningen heb ik de pont genomen bij Opheusden en vandaar heb ik weer koers gezet richting Vianen.

Cuneratoren van Rhenen

Zicht op de Rijn richting Arnhem

Normaal volg ik dan eigenlijk altijd de dijk, maar dit keer heb ik de provinciale weg genomen die richting Culemborg gaat. Het eerste deel rijd je dan door de Betuwe en de boomgaarden stonden prachtig in de bloesem, die heerlijk rook.

Bloesem in Lienden

Zo’n provinciale weg vreet trouwens wel veel energie, afremmen, rotonde nemen en weer opgang komen, ben je lekker opgang, weer afremmen, rotonde nemen enzovoort. Bij Beusichem heb ik de dijk weer opgezocht en op de cruise controle (44 km p/u) naar Vianen gereden. Met een gemiddelde snelheid van iets boven de 38 kwam ik Nieuwegein weer inrijden.

Komende weken moet er nog een iets langere tocht gereden gaan worden 150 a 160 kilometer, want in juni wil ik toch wel dolgraag het IJsselmeer rond gaan rijden. Ik schat dat dit vanuit Nieuwegein een rit gaat worden van +/- 325 kilometer.

Een probleem tijdens de tocht gaat wel de vochthuishouding worden vrees ik. Als ik zie hoe drijfnat ik uit de Quest stap na een rit van 3 uur, dan durf ik niet fatsoenlijk op een terras plaats te nemen voor een stuk appelgebak. Op dit moment rijd ik met schuimdeksel omdat ik het gewoon nog te fris vind. Dat zweten is onder de racekap trouwens net zo heftig. Als ik uitstap zit ik letterlijk in een plas zweetwater, niet echt lekker.