donderdag 29 december 2011

Oliebollen

Een link voor de foto's staat onderaan het verhaal.

Gisteren was het dan eindelijk zo ver, de oliebollentocht. Op dinsdag had ik nog een hele dag door het Openluchtmuseum gelopen, dus ik wist niet hoe de benen zouden zijn. Die waren helaas voor de anderen echter super.

Om 7 uur zat ik in de fiets en ben op mijn gemak richting Maarssen gereden alwaar Theo en Niels op mij zouden wachten. Door de harde wind werd ik echter naar Maarssen geblazen en moest ik een minuut of 5 wachten voor de heren verschenen. Het bleek dat Niels met de auto naar Schermerhorn ging, maar hij werd vervangen door Henk-Jan uit Oss die zijn auto bij Theo had geparkeerd.
Met een tempo van rond de 40 zijn we naar Amsterdam gereden. In Amsterdam een even een korte sanitaire stop en toen door naar Schermerhorn. Het parkeerterrein daar stond al behoorlijk vol met diverse soorten en vormen Velomobielen. Na een kop thee om weer even op te warmen  ben ik nog naar buiten gegaan voor wat foto’s. Ook waren inmiddels mijn ouders en zus + aanhang gearriveerd. Hans ik ben benieuwd naar de foto’s.
Na het uitzwaaien van de 1e groep, mocht ik in de tweede groep vertrekken. Als een van de laatste verliet ik het parkeerterrein en tegen de tijd dat we in Ursem waren was de groep enorm uitgerekt. Aan kop werd de afgesproken 25 km per uur niet gereden. Toen ik eenmaal vrij baan had, heb ik de achtervolging naar de “kopgroep” ingezet. Net voor West-Beemster had ik ze te pakken. Op de dijk richting de koffie ging het tempo behoorlijk naar beneden, want we hadden de laatste rijders van de 1e groep al in het zicht.

De koffiestop was op een prachtig locatie met allemaal modelboten en meer van dat soort zaken. Na de koffie reden we met z’n allen verkeerd achter de voorrijder aan. Ik denk dat we daar ook een wereldrecord hebben gevestigd. Namelijk die van het grootste aantal kerende Velomobielen.
Het laatste stuk ging voor de wind naar het molenmuseum alwaar de recordpoging werd ondernomen. Ik weet alleen dat het er heel veel waren, maar hoeveel precies dat durf ik niet te zeggen.

Terug bij de sporthal was het meteen weer verzamelen. Theo bleef in Schermerhorn, maar Niels en Henk-Jan reden mee terug richting Utrecht. Tegen de wind in moesten wij terug en waaien deed het. Als molenaar had ik de molens van de Schermer namelijk al zien draaien met blote benen (zonder zeil) en geknipte nagels (uitgenomen stormborden). Dan staat er een best beetje wind.

Bij Maarssen namen Henk-Jan en Niels afscheid en gingen richting stad, ik heb mijn weg verder vervolgt richting Nieuwegein waar ik iets voor zessen met 215 km op de teller weer arriveerde.

Henk-Jan, Theo en Niels, bedankt voor de lekkere rit. Organisatie ook bedankt voor de organisatie van de OBT het was allemaal perfect geregeld.

Bijgaand een link naar een foto album, wachtwoord: VeloOBT2011
Veel kijk plezier ermee, Hans bedankt.

http://www.cig.canon-europe.com/m?m=E7kWQpVAvZH&t=ksk

zondag 25 december 2011

Laat maar komen


Ik ben helemaal klaar voor mijn allereerste OBT. Gisteren heb ik de fiets van binnen en buiten een lekker sopje gegeven, zodat ik  woensdagmorgen in een lekkere frisse fiets ga zitten.
Het vertrek staat gepland om 7 uur, zodat ik om 7:30 in Maarssen kan aansluiten bij Theo en Niels waarna we met z’n drieeen naar Schermerhorn zullen fietsen.

Vanuit een grijs en nat Nieuwegein wens ik iedereen prettige kerstdagen toe.

dinsdag 20 december 2011

Glad

Vandaag voor het eerst met echte gladheid te maken gehad in de Quest.
De fietssnelweg langs het Amsterdam-Rijnkanaal was op sommige stukken spiegelglad. Tussen Maarssen en Breukelen was er prima te rijden, maar het stuk naar Nieuwer ter Aa lag erbij als een ijsbaan.
Ik heb ondertussen begrepen dat er wel gestrooid was, maar dat de hagel alles weer had afgedekt, waardoor de pekel zijn werk niet kon doen.

Onderweg ben ik zelfs nog een keer uitgestapt, omdat ik dacht een lekke band te hebben. De voorkant van de Quest brak echter uit door de gladheid. Ik rijd immers weer op de Kojaks.
Net voor Driemond eindigt de weg en gaat over in een fietspad tot aan Driemond. Hier staat met een bord aangegeven dat er niet gestrooid wordt. Dan weet je in ieder geval waar je aan toe bent.
De laatste 300 meter langs het kanaal heb ik de Quest laten uitrollen. Driemond in was als een spiegel, dus rustig aan door de smalle straatjes waar mensen druk waren met het schoonmaken van de voorruiten van hun auto’s.

Eenmaal op het werk kreeg ik het bericht dat er een ligfiets onder een vrachtauto was geschoten. De beelden op het internet zagen er niet al te fraai uit. Ik hoop dat de berijder het goed maakt en snel weer kan gaan fietsen.

’s Middags terug naar huis, stond er weer een stevige wind uit het zuidwesten. Dit drukt de snelheid behoorlijk, want de 40 kilometer per uur haal ik niet. Ik neem aan dat dit te maken heeft met de tijd van het jaar. Dikke koude lucht die meer weerstand geeft en de kale bomen en struiken waardoor de wind vrij spel heeft.
Ik wacht in spanning op de e-mail dat mijn racekap gereed is, dan zit ik lekker helemaal uit de wind en kou.

maandag 19 december 2011

Even wat anders

Afgelopen week is het fietsen even wat minder geweest. Woensdag de 14e ben ik in de stromende regen nog naar het werk gefietst. ’s Middags op de terugweg stond er een flinke storm die ik moest trotseren. Voor de vrijdag werd er weer slecht weer voorspeld en inderdaad toen ik om half zes opstond regende het pijpenstelen. Sorry, maar ik heb toen voor de auto gekozen.


Afgelopen zaterdag stond in het teken van de Moliebollendag in Veenendaal.
Als molenaar van de dag was het zaak om samen met twee leerling molenaars de molen draaiende te houden. Op deze Moliebollendag worden er bij de molen oliebollen gebakken. Het beslag is gemaakt van ingrediƫnten die op de molen te koop zijn. Een mooiere reclame is er dus niet. Ook was er een imker aanwezig die zeer gedreven uitleg gaf over het wel en wee van zijn bijen. Wat een prachtig gedreven man was dat.


Later op de dag verschenen ook de midwinterhoornblazers. Deze mannen moeten een heel jaar wachten met blazen, want dit mag slechts 6 weken per jaar. Na 6 januari kunnen ze hun hoorn weer opbergen en verder gaan met het maken van modellen voor volgend jaar.

Met slechts een bui hadden we een prachtige dag. Na de passage van de bui ruimde de wind nog iets naar het noordwesten en trok ook iets aan. Hierdoor kwam de productie van de dag op 150kg gemalen tarwe.








Vandaag was het dan tijd om met mijn dochters naar het turngala in Almere te gaan. Om half 12 waren we al aanwezig, omdat ze dan eerst zelf konden turnen. Om twee uur begon de show waar de nodige acrobaten en turners demonstraties gaven.

Morgenochtend pak ik de Quest weer naar het werk en het kon weleens een spannend ritje gaan worden, want momenteel valt er natte sneeuw.










zaterdag 10 december 2011

Winterbanden vervolg


Was ik begin van de week nog vol lof over de gemonteerde winterbanden. Ik kan inmiddels vertellen dat ze er weer vanaf zijn. Maandag van en naar het werk leek het wel of ik door de boter heen zat te trappen. Er was geen snelheid in de Quest te krijgen. Tevens las ik een reactie op mijn blog van Wim Schermer om daar de bandentest eens te bekijken. En ja, toen begreep ik wel waarom ik dat gevoel van door de boter rijden had. Die befaamde PM hebben een behoorlijke rolweerstand. Woensdagavond heb ik ze dus weer verwijderd en verwisseld voor een paar nieuwe Kojaks.
Vrijdagmorgen trapte ik dus weer gewoon in iets meer dan een uur naar kantoor.

De komende weken zal ik eens aankijken hoe de Kojaks zich houden. Mocht er in januari, februari toch nog een horrorwinter komen, dan kan ik de PM banden altijd nog monteren.

Van de Sint kreeg ik deze week trouwens een prachtige suprise, een afbeelding hiervan wil ik jullie zeker niet onthouden.


maandag 5 december 2011

Winterbanden

Afgelopen vrijdag heb ik de winterbanden om de Quest gelegd. In dit geval Perfect Moiree’s.
Twee weken geleden moest ik op een nat wegdek een keer goed in de ankers, maar de Quest ging gewoon rechtdoor. Wel gaaf trouwens om mee te maken.
De Kojaks die eraf kwamen zijn er half augustus ondergegaan en ik ben er niet een keer mee lekgereden. Ze hebben er toch maar mooi 3500 km ondergezeten.

Ik moet zeggen dat het fietsen met de PM niet meevalt. Zondagmiddag heb ik een rit gemaakt door de Lopikerwaard en de snelheid is een stuk lager.
Dit zal komen door      A: de lagere bandenspanning 5.5 Bar ipv 8 Bar
                                   B: het profiel

Het zal in elk geval werken worden om snelheden van 45+ te halen.

Mocht de horrorwinter er komen, dan ben ik er klaar voor. Toch kijk ik al uit naar eind februari, dan komen de Kojaks weer te voorschijn.