Daar sta je dan

Vanmorgen om iets voor half zeven was het dan zover, de laatste lantaarnpaal van Loenersloot lag een kilometer achter mij en de volgende twee kilometer voor me. Kortom het was donker.

De Quest begon ondanks hard trappen steeds langzamer te lopen even later gevolgd door het dweilen van de fiets. Conclusie een lekke achterband. Dat is me nog niet heel vaak overkomen, met ruim 26.000 kilometer op de teller is de pas de derde lekke achterband. Na te zijn gestopt eerst droge bovenkleding en een jas aangetrokken, want de temperaturen liggen nog steeds onder nul.

Ik was bang om de vouwband achter te moeten monteren, dat valt niet mee heb ik de vorige keer gemerkt. De band moet eerst in zijn ronde vorm gekneed worden en dat viel de vorige keer niet mee. Nadat ik de Quest op zijn kant had gelegd en ik het achterwiel inspecteerde stak er een metalen veertje uit de buitenband met diverse vlijmscherpe puntjes, het leek wel een mini kraaienpoot. Hier kon de Kojak dus helemaal niets aandoen, dit had bij iedere andere band ook een lek opgeleverd

Na de binnenband te hebben vervangen door een nieuw exemplaar en de fiets weer te hebben beladen kon ik binnen 7 minuten mijn weg weer vervolgen.

In verband met een verkoudheid had ik de Quest een paar dagen laten staan, maar zondag de 17e  heb ik een heerlijke rit gemaakt over de Utrechtse Heuvelrug. Ik ben in een voor mijn doen rustig tempo begonnen en ontspannen naar Austerlitz gefietst. De afdaling van de pyramide ging met een top van 64 km p/u, helaas staan er onderaan de helling stoplichten. Daarna ben ik bij Leersum bij Hoogstraat weer omhoog gereden om weer aan de zuidkant van de Heuvelrug uit te komen, vanaf hier was het heerlijk door de polder weer richting Nieuwegein.