De 1e aanrijding was afgelopen vrijdag bijna daar.
Terugrijdend vanuit Amsterdam kwam mij ter hoogte van Nieuwegein een snorfietser tegemoet. De bestuurder een +/- 25 jarige jonge man (een Jojo mens zou mijn dochter zeggen ivm zijn petje) was druk bezig met zijn telefoon. De afstand bedroeg nog een kleine 200 meter , maar ik had al de indruk dat ik op dit moment niet het belangrijkste was voor deze meneer. We kwamen toch met een snelheid van +/- 60 km per uur op elkaar af, dus die 200 meter werd rap kleiner en het fietspad voor mij steeds smaller want de snorfiets kwam steeds meer op mijn helft van het fietspad terecht.
Kortom de claxon vol indrukken, remmen en de berm insturen, gevolg geen resultaat pas toen ik begon te schreeuwen kwam het bij meneer op om maar eens naar voren te kijken. Ik knalde er nog een paar forse krachttermen achteraan en meneer reageerde nogal boos, want blijkbaar stoorde ik hem nogal.
Ik ben wijselijk maar doorgereden met het besef dat dit toch bijna raak was.
Ik word schijtziek van die mensen die bellen en smsen op de fiets , vorige week liep ik met m,n hondje aan de lijn naast een fietspad en werd ook bijna overreden door een smsende fietser , als ik de zelfde kant als hij op was gelopen had hij me zeker aangereden. nu kon ik nog schreeuwen doordat ik m zag.
BeantwoordenVerwijderen