Het was even werk, maar de wielkasten blinken weer als nieuw. Vanmorgen reed ik om 6 uur van huis en de zon probeerde nog door de bewolking heen te prikken.
Toen ik Nieuwegein uitreed zag ik in het noordwesten al een gevaarlijk uitziende buienlucht. Het duurde nog tot iets voorbij Breukelen voordat de hemelsluizen zich opende. En ze gingen goed open, ik voelde me als een goudvis in een vissenkom (onder de racekap), wat een water. Tot in Diemen hield de zware neerslag aan. Door de plassen die op de weg stonden zijn de wielkasten weer heerlijk schoongespoeld.
Waar blijft het voorjaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten