Afgelopen maandagochtend weer in de Quest voor een WW-rit, geen vuiltje aan de lucht heerlijk uitgeruste benen en met een uurtje stond ik weer bij kantoor. 's Middags terug naar huis was een ander verhaal al bij het verlaten van het parkeerterrein kraakte mijn fiets dat het een lieve lust was. Na een paar honderd meter maar even uitgestapt om te zien of er ergens iets klem zat, maar ik kon niets ontdekken. Thuis maar even verder kijken denk je dan.
Eenmaal op snelheid was het kraken grotendeels verdwenen en langs het Amsterdam Rijnkanaal is het alleen maar snelheid, dus geen vuiltje aan de lucht. Op industrieterrein Lage Weide ging het bij het optrekken na een stoplicht echter helemaal mis. Een luid geratel en gebonk maakte zich meester van mijn Quest en mijn gevoel zij mij dat het onder mijn kont vandaan kwam. Ik moet dan echter nog 15 kilometer om thuis te komen en in lopen had ik geen zin. Voorzichtig ben ik dus huiswaarts gereden en werd zelfs ingehaald door bukkers. Toen ik thuis was, achterin de tuin de ketting beschermer eraf en ja hoor, daar lag hij in twee stukken mijn aluminium tandwiel.
Dit onderdeel is inmiddels al bij vele van ons gesneuveld als ik de diverse blogs zo lees. Toen ik het onderdeel in mijn handen had begreep ik ook wel waarom, want het stelt werkelijk waar niets voor.
Bij Velomobiel.nl heb ik dinsdag een nieuwe kettingrol besteld en woensdagavond lag er een stalen versie op de deurmat. Met een kwartier zat hij op zijn plek en de Quest rijdt weer als vanouds.
