Moment van zwakte

Afgelopen maandag op een kilometer van huis heb ik mijn achterband aan vellen gereden. De band stond in no-time plat. Ik dacht nog even een veilig heenkomen te zoeken, want ik stond in het centrum van Nieuwegein. Al na een paar meter merkte ik dat, dat niet ging. De band liep gewoon van de velg. Quest de stoep op en opzoek naar een grasveld zonder hondenpoep. Tijdelijk de reserve vouwband er even omheen gedaan plus een nieuwe binnenband. Het gaf wel een hoop troep, want de wielkasten zitten met dit vochtige weer vol met bagger. Eenmaal thuis bleek de binnenband niet meer te redden, deze zat vol met gaten, ik telde er zo acht.

Woensdag een heerlijke woon-werk rit gehad met mooi droog weer en de fiets in de tuin geparkeerd. 

Toen ik vanmorgen (vrijdag) de fiets weer uit de stalling trok stond mijn linker voorband plat. Er viel een druilige regen en er stond een koude wind. De keuze was snel gemaakt, inpakken  naar binnen andere kleren aan en met de auto naar Amsterdam. Wat een zwakte, maar ach het is de laatste werkdag van het jaar. Vanmiddag bij daglicht de band even repareren, kan ik gelijk de vouwband achter vervangen voor een ander exemplaar. De Kojak voor heeft er een kilometer of 3.500 onder gezeten, dus die zal ook wel niet zo heel best meer zijn, die zal ik ook verversen. De oude band kan er in het voorjaar, als de wegen weer droog zijn, mooi nog een paar kilometers onder.

De teller van de Quest heeft overigens de 25.000 km overschreden, dus de doelstelling voor dit jaar is wat dat betreft behaald. Ik hoop dat er nog een paar redelijk droge dagen op het programma staan dit jaar om nog een rit te kunnen maken. De OBT zit er voor mij niet in dit jaar i.v.m. een ander uitje.