Vorige week vrijdag (18/3) had ik de 1000 kilometer grens al in zicht.
Ik voelde mij echter op de terugweg naar huis niet zo sterk en had ook geen zin in wat extra kilometers.
Zaterdag en zondag heb ik daarom maar rustig aangedaan, echter op zondagavond kwam dan toch de koorts. Op maandag en dinsdag met koorts in bed gelegen en heel veel geslapen. Woensdag nog een dag thuisgebleven en weer het nodige gegeten en gedronken. De rest van de week ben ik met de motor naar Amsterdam gereden. Het lichaam even helemaal laten uitzieken, anders blijf je maar aan sukkelen.
Gisteren weer in de Quest gesprongen voor een rondje Wijk bij Duurstede. Heerlijk binnendoor gereden, want op de Lekdijk moet je met mooi weer niet komen. Er reden hele hordes motoren. Na een kilometer of 60 was ik weer thuis.
Vanmorgen weer in de Quest naar kantoor, ongeveer ter hoogte van Breukelen moet ik de grens van de 1000 kilometer hebben overschreden. Op de teller heb ik het nog niet kunnen controleren, want het was nog donker.
maandag 28 maart 2011
vrijdag 18 maart 2011
Amsterdam-Rijnkanaal
Na jaren van hobbels en gaten wordt de kanaaldijk aangepakt. Van Utrecht tot Loenersloot ligt er een strak fietspad. Een fietssnelweg heet dat tegenwoordig. Passeer je echter de brug bij Loenersloot, dan is het gedaan met het gladde asfalt. Gaten en wortelopdruk ontsieren de laatste 5 kilometer van mijn tocht langs het A-R kanaal.
Tussen kilometer 17 en 18 ben je zelfs verplicht om het midden van de weg te kiezen. Met halve gele cirkels staan de diepste kuilen aangegeven. Vooral in het donker is dit een gevaarlijk stuk.
Na jaren van forenzen naar Amsterdam, weet ik de gaten blindelings te zitten. Kom je hier echter maar sporadisch en weet je van niets, dan moet je je stuur goed vasthouden.
Gisteren op weg naar huis zag ik tot mijn verbazing dat de gaten waren opgevuld met vers asfalt. De wortelopdruk was ook aangepakt, de hobbels waren gefreesd. Kortom de route is weer een stukje veiliger geworden.
Rijkswaterstaat bedankt.
Een foto
maandag 14 maart 2011
Sponsoring zit erop
Afgelopen vrijdag is de Quest voorzien van stickers met daarop de naam van de sponsor.
In dit geval is het mijn werkgever: Credit Agricole Consumer Finance.
De Quest heeft zelfs binnen gestaan in de centrale hal. Enkele Franse collega's waren zeer verbaasd om de fiets te zien. Zoiets hebben ze nog nooit gezien. In de toekomst zal de Quest wel vaker voor dit soort doeleinden worden ingezet.
De foto's volgen zo spoedig mogelijk, daar heb ik afgelopen weekend geen tijd voor gehad.
Met de stickers op de Quest ben ik vrijdagmiddag uit mijn werk nog een paar uur gaan fietsen.
Om half twee vertrokken uit Duivendrecht en langs de Amstel naar Uithoorn gereden vandaar door naar Alphen a/d Rijn. Onderweg veel bekijks gehad en er waren zelfs mensen vanaf het water aan het filmen terwijl ik langs flitste. Ondanks de stevige westenwind, kon ik de snelheid zo rond de 37 houden. Vond ik wel genoeg.
Na Alphen de polder in richting Reeuwijk en vandaar langs smalle wegen tussen de plassen door. Hier ben je op een bukfiets wel in het voordeel. Je ziet meer en hoeft niet te wachten op tegemoet komende auto's.
Mij zien ze daar niet meer in de Quest. Het laatste stuk door de polder via Polsbroek en Benschop lekker voor de wind pedeleren en zo op huis aan. Na twee weken nadert de kilometerteller de 700 kilometer.
In dit geval is het mijn werkgever: Credit Agricole Consumer Finance.
De Quest heeft zelfs binnen gestaan in de centrale hal. Enkele Franse collega's waren zeer verbaasd om de fiets te zien. Zoiets hebben ze nog nooit gezien. In de toekomst zal de Quest wel vaker voor dit soort doeleinden worden ingezet.
De foto's volgen zo spoedig mogelijk, daar heb ik afgelopen weekend geen tijd voor gehad.
Met de stickers op de Quest ben ik vrijdagmiddag uit mijn werk nog een paar uur gaan fietsen.
Om half twee vertrokken uit Duivendrecht en langs de Amstel naar Uithoorn gereden vandaar door naar Alphen a/d Rijn. Onderweg veel bekijks gehad en er waren zelfs mensen vanaf het water aan het filmen terwijl ik langs flitste. Ondanks de stevige westenwind, kon ik de snelheid zo rond de 37 houden. Vond ik wel genoeg.
Na Alphen de polder in richting Reeuwijk en vandaar langs smalle wegen tussen de plassen door. Hier ben je op een bukfiets wel in het voordeel. Je ziet meer en hoeft niet te wachten op tegemoet komende auto's.
Mij zien ze daar niet meer in de Quest. Het laatste stuk door de polder via Polsbroek en Benschop lekker voor de wind pedeleren en zo op huis aan. Na twee weken nadert de kilometerteller de 700 kilometer.
woensdag 9 maart 2011
Motor te koop
Inmiddels de eerste vier woon-werk ritten achter de rug. Koud was het wel, 's morgens om zes uur gaf de thermometer -4 aan. Eenmaal in de Quest wordt gelukkig alleen het gezicht koud, maar met een buff om en een muts op is het goed uit te houden. Door de kou ligt de snelheid niet zo hoog, ik hou de teller daar waar het kan zo rond de 37 km per uur. Als ik 's middags terug fiets gaan echter de remmen los en rij ik in iets meer dan een uur naar weer naar huis.
Ik verbaas mijzelf daarom nog steeds over de snelheid die uit de Quest te halen is.
Ik vraag me ook af waarom ik twee jaar geleden een motor heb aangeschaft, ik had beter meteen een Quest kunnen kopen. De motor staat inmiddels te koop, maar er is nog niet veel animo voor. Mocht iemand nog een motor willen kopen, neem dan even contact met me op.
Op de blog van Wim Schermer las ik dat de racekap / toerkap in productie wordt genomen. Ik ga eerst nog even sparen, maar het lijkt mij komende herfst wel lekker om droog en uit de wind te zitten. Eerst ga ik maar genieten van de hogere temperaturen die eraan zitten te komen.
Ik verbaas mijzelf daarom nog steeds over de snelheid die uit de Quest te halen is.
Ik vraag me ook af waarom ik twee jaar geleden een motor heb aangeschaft, ik had beter meteen een Quest kunnen kopen. De motor staat inmiddels te koop, maar er is nog niet veel animo voor. Mocht iemand nog een motor willen kopen, neem dan even contact met me op.
Op de blog van Wim Schermer las ik dat de racekap / toerkap in productie wordt genomen. Ik ga eerst nog even sparen, maar het lijkt mij komende herfst wel lekker om droog en uit de wind te zitten. Eerst ga ik maar genieten van de hogere temperaturen die eraan zitten te komen.
dinsdag 1 maart 2011
Woon-werk verkeer
Gisteren de eerste rit naar kantoor gemaakt van Nieuwegein naar Duivendrecht vv. Ik ben van plan om dit 3 maal per week te gaan doen. De reistijd op de bukfiets was meestal rond de anderhalf uur (als ik in de zomer in vorm ben), dat moet nu dus sneller kunnen.
Maandagochtend om 6 uur in het donker in de Quest gestapt en op het gemak Nieuwegein uit gefietst. Eenmaal langs het A'dam-Rijnkanaal kon het gas erop. Ik heb helaas geen idee hoe hard ik ongeveer heb gereden, want ik kon het knopje van de binnenverlichting in het donker niet vinden. Het fietspad langs het kanaal is niet zo heel breed na Breukelen en om mijn Quest nu gelijk op een betonblok te zetten daar had ik geen zin in. Rond 7.15 was ik op kantoor, 40 kilometer weg getrapt tegen de wind in.
Ik ben er wel achter gekomen dat ik bochten en drempels moet mijden, want die kosten snelheid en dus tijd. Het opgang komen in de Quest vergt wat tijd.
In de middag terug ben ik er even voor gaan zitten. Eerst rustig (30+) door de Bijlmer. Hierna kon het gas erop en wees de teller voortdurend snelheden van ruim boven de 40 aan, wat een genot.
Het gekke is, het is pas begin maart, koud en er zijn nog niet veel kilometers gemaakt.
Waar gaat dit dus eindigen.
Bukfietsers verschenen als een stipje in de verte, maar in een mum van tijd was ik ze gepasseerd.
Tussen Utrecht en Nieuwegein heb ik nog even een sprintje getrokken richting een brommer en ook deze moest eraan geloven. Na iets meer dan een uur kon ik dampend uitstappen.
Bij de eerstvolgende servicebeurt bij Velomobiel ga ik het 53 tandblad denk ik maar vervangen door een 55 tands, dan kunnen we nog een fractie sneller.
Maandagochtend om 6 uur in het donker in de Quest gestapt en op het gemak Nieuwegein uit gefietst. Eenmaal langs het A'dam-Rijnkanaal kon het gas erop. Ik heb helaas geen idee hoe hard ik ongeveer heb gereden, want ik kon het knopje van de binnenverlichting in het donker niet vinden. Het fietspad langs het kanaal is niet zo heel breed na Breukelen en om mijn Quest nu gelijk op een betonblok te zetten daar had ik geen zin in. Rond 7.15 was ik op kantoor, 40 kilometer weg getrapt tegen de wind in.
Ik ben er wel achter gekomen dat ik bochten en drempels moet mijden, want die kosten snelheid en dus tijd. Het opgang komen in de Quest vergt wat tijd.
In de middag terug ben ik er even voor gaan zitten. Eerst rustig (30+) door de Bijlmer. Hierna kon het gas erop en wees de teller voortdurend snelheden van ruim boven de 40 aan, wat een genot.
Het gekke is, het is pas begin maart, koud en er zijn nog niet veel kilometers gemaakt.
Waar gaat dit dus eindigen.
Bukfietsers verschenen als een stipje in de verte, maar in een mum van tijd was ik ze gepasseerd.
Tussen Utrecht en Nieuwegein heb ik nog even een sprintje getrokken richting een brommer en ook deze moest eraan geloven. Na iets meer dan een uur kon ik dampend uitstappen.
Bij de eerstvolgende servicebeurt bij Velomobiel ga ik het 53 tandblad denk ik maar vervangen door een 55 tands, dan kunnen we nog een fractie sneller.
Abonneren op:
Posts (Atom)