Op vrijdag 3 juni werd ik wakker met een dik linker ooglid, altijd lekker net voor het weekend. Er stond echter een weekendje Rotterdam gepland samen met mijn vrouw. Gewoon gaan dus, dat oog gaat wel weer over. Op zaterdag wat het geheel nog dikker en roder geworden, maar ach, komt wel goed.
Maandag gewoon naar kantoor met de racefiets en het ooglid begon er alweer wat beter uit te zien. Bij mij leefde het idee, we hebben het ergste achter de rug. Op dinsdag had ik echter het gevoel alsof ik mijn ooglid had verbrand, vuurrood en dus zwaar ontstoken, naar de huisarts dan maar. Met een antibiotica zalf kwam ik weer naar buiten en het smeren kon gaan beginnen. Ondertussen ook het ooglid warm houden om een en ander te laten rijpen.
De woensdag ging, de donderdag kwam en met mijn oog ging het steeds slechter. Ik kon nog kijken door een spleetje en de tranen liepen er continue uit.
Opnieuw naar de dokter, om met een andere antibioticazalf weer naar buiten te komen.
De nacht van vrijdag op zaterdag was echter niet te doen en ’s morgens om 7 uur heb ik de huisartsenpost van het ziekenhuis gebeld. Om acht uur kon ik er terecht, want dan zou er een verse ploeg doctoren aanwezig zijn.
Na het afdoen van mijn zonnebril, zag de arts het gelijk, dat wordt snijden. Na een half uur liep ik als een piraat het ziekenhuis weer uit.
Tevens kon ik gelijk een stevige antibiotica kuur ophalen bij de apotheek. Ook kreeg ik het dringende advies om gedurende de kuur niet te sporten en lichaam zoveel mogelijk rust te geven.
Nu voelde ik ook totaal niet de behoefte om te gaan sporten, want ik voelde mij echt beroerd. We zijn nu een week verder, mijn linker oog is bijna weer geslonken tot zijn normale proporties. Ik heb nu dus een week geen racefiets of Quest aangeraakt.
Uitdaging gaat nu worden om weer helemaal fit te worden, want volgens plan reizen we donderdag a.s. af naar Bedoin om dan de volgende dag aan de klim te gaan beginnen.
Ben benieuwd of mij dit gaat lukken.
Dat gaat jou gewoon lukken Rob, veel plezier. Die conditie is niet in een week weg en zodra de kuur over is knap je waarschijnlijk snel weer op. Veel plezier en nog een beetje beterschap!
BeantwoordenVerwijderenRob, de tijd is een beetje je tegenstander hier, hopelijk komt het allemaal goed. Met jouw conditie zal niets mis zijn. Zo te zien ben je net 18 geworden, waarschijnlijk ga je dus volgende week als een jonge hond naar boven!
BeantwoordenVerwijderenGaat wel weer lukken Rob. Je basisconditie is zo goed, die is een week nog wel aanwezig. En dan ga je wat langzamer omhoog, maakt toch niks uit.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het je ooglid, ik heb met ogen wat minder goede ervaringen.
Tja het menselijk lichaam is een fragiele machine. Laat zich vaak niet zomaar inplannen. Succes!
BeantwoordenVerwijderenHoi Rob,
BeantwoordenVerwijderenMaak je geen zorgen, zoals Wim opmerkt de basis is goed, dan maakt een week niet sporten eigenlijk niets uit. Ziek zijn en voelen is uiteraard niet prettig, maar ik verwacht dat je gewoon gaat doen wat je gepland had, en dat zonder veel problemen.
Tempo aanpassen kan altijd, en luisteren naar je lichaam doe je blijkbaar al, dus dat zit wel goed.
Succes in Frankrijk!
Groeten, Adri.
Dat is schrikken Rob, de basisconditie is er natuurlijk door de kuur is er wel afbraak dus forceer het alsjeblieft niet. Training inhalen kan niet dus je zal moeten roeien met de riemen die je hebt nu eerst zoveel als mogelijk herstellen.
BeantwoordenVerwijderenRob, rusten voor een grote inspanning is vaak juist goed. Dus dat is meegenomen. Alleen de kuur zal je wat conditie kosten, maar met beleid gaat het je lukken.
BeantwoordenVerwijderen