Punaise

Afgelopen weekend de Quest helemaal schoongemaakt. Wielkasten van zand en modder ontdaan en de banden even nagelopen op sporen van slijtage.

Ik sta namelijk niet graag lek in het donker langs het kanaal. Alles dik in orde.

Maandag met de Quest naar het werk, het vroor een paar graden, maar het was windstil en kraakhelder. Onderweg heb ik dus nog even van de sterrenhemel kunnen genieten. De Quest liep als een zonnetje, heerlijk stil.

De woensdag is normaal ook een fietsdag, dus om half 6 opstaan ontbijtje en een kwartier later ben ik klaar om in te stappen. Toen ik Quest optilde en weer neerzette, klonk dat niet goed. Lekke achterband.

Naar binnen dus maar weer, wassen aankleden en met de auto naar kantoor. Ik had geen zin om bij -2 achter in de tuin een band te gaan staan plakken.

’s Middags thuis de fiets op z’n kant om de lekke band te verhelpen. Wat bleek een fors uitgevallen punaise had zich in mijn achterband genesteld. Na bijna 12.000km betekende dat mijn eerste lekke achterband en mijn eerste lek sinds 19 augustus 2011.

De achterband was ook al redelijk op z’n retour, want er kwamen nogal wat glassplinters uit.. Ik heb hem gelijk maar vervangen, want een band onderweg vervangen in de winter is niet mijn meest favoriete klus.

Vrijdag dus weer op fiets. Moeder natuur tapte vanmorgen wel uit een ander vaatje. Noord-Westen wind tegen en op de koop toe nog een heerlijk hagelbui op mijn kop. Gelukkig had ik mijn helm op, want de hagelstenen deden flink pijn.