Glad

Vandaag voor het eerst met echte gladheid te maken gehad in de Quest.

De fietssnelweg langs het Amsterdam-Rijnkanaal was op sommige stukken spiegelglad. Tussen Maarssen en Breukelen was er prima te rijden, maar het stuk naar Nieuwer ter Aa lag erbij als een ijsbaan.

Ik heb ondertussen begrepen dat er wel gestrooid was, maar dat de hagel alles weer had afgedekt, waardoor de pekel zijn werk niet kon doen.

Onderweg ben ik zelfs nog een keer uitgestapt, omdat ik dacht een lekke band te hebben. De voorkant van de Quest brak echter uit door de gladheid. Ik rijd immers weer op de Kojaks.

Net voor Driemond eindigt de weg en gaat over in een fietspad tot aan Driemond. Hier staat met een bord aangegeven dat er niet gestrooid wordt. Dan weet je in ieder geval waar je aan toe bent.

De laatste 300 meter langs het kanaal heb ik de Quest laten uitrollen. Driemond in was als een spiegel, dus rustig aan door de smalle straatjes waar mensen druk waren met het schoonmaken van de voorruiten van hun auto’s.

Eenmaal op het werk kreeg ik het bericht dat er een ligfiets onder een vrachtauto was geschoten. De beelden op het internet zagen er niet al te fraai uit. Ik hoop dat de berijder het goed maakt en snel weer kan gaan fietsen.

’s Middags terug naar huis, stond er weer een stevige wind uit het zuidwesten. Dit drukt de snelheid behoorlijk, want de 40 kilometer per uur haal ik niet. Ik neem aan dat dit te maken heeft met de tijd van het jaar. Dikke koude lucht die meer weerstand geeft en de kale bomen en struiken waardoor de wind vrij spel heeft.

Ik wacht in spanning op de e-mail dat mijn racekap gereed is, dan zit ik lekker helemaal uit de wind en kou.