woensdag 25 mei 2011

Gaan we weer

Na het molenweekend volgde voor mij nog een week met de Avond4Daagse, omdat ik in de organisatie zit heb ik die week wat minder gefietst. Slechts een keer in de Quest naar kantoor.

Op de vrijdag hadden we ook nog een personeelsfeest. Ik ben niet op de fiets geweest, want we werden vanuit Amsterdam keurig thuis afgeleverd met een taxibusje.
Dat het gezellig was blijkt uit onderstaande foto. Ik begrijp nu ook waarom ik drie dagen last van mijn keel heb gehad.


Op maandagochtend was het weer vroeg dag om voor zessen zat ik weer in de Quest. Het was fris 8 graden en in een rustig tempo ben ik richting Amsterdam gereden.
Ik ben ook aan het zoeken naar een ander voorblad, wordt het een 55 of 57 tands. Ik denk dat ik voor de 55 ga een beetje voorzichtig zijn met de knieƫn. Mijn lichaam is nog steeds niet helemaal gewend aan het ligfietsen. Maandagochtend had ik namelijk weer last van mijn bilspieren.
Maandagavond het ik de racefiets weer eens gebruikt, ik moest de auto ophalen.
Ik had hem laten keuren in Zoelen toch 40km fietsen. Man wat voel je je groot op zo’n fiets.
Het tempo loog er ook niet om zo rond de 35km per uur.
Dat was toch een dag met 130 fiets kilometers er zijn mensen die dat in een heel jaar nog niet wegtrappen.

Vanmorgen zat de snelheid er weer goed in en ben ik met een gangetje van 45 naar Amsterdam gereden. Vanmiddag lekker volle bak naar huis gereden en zeiknat uitgestapt.

2 opmerkingen:

  1. Hi Rob,
    Een vergroting van je voorblad van 53 naar 55 tanden zet weinig zoden aan de dijk. Ik heb een 57-tands voorblad met een dikke Super Moto achterband. Zelfs die combinatie levert mij op hoge snelheid nog een te hoog beentempo op. Dat wordt nog verergerd met een racekap, je gaat dan makkelijk nog weer 4 tot 5 km/u harder.
    Ik zou voor een 57 gaan. Met een goed afgestelde voorderailleur zijn zowel de 30, de 42 als de 57 goed te schakelen.
    Groeten,
    Wim Schermer

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De zeurende bilspieren hoeft niet aan gewenning van de spieren te liggen.
    Ik heb een klein opblaasbaar matje bij Carel Denig Nieuwegein gehaald. Je kunt hiermee eindeloos experimenteren in hoogte (opblazen/leeg lopen) als je er op gaat zitten. Je kan hem ook in je rugholte leggen en kijken of je meer naar voren dan wel naar achteren moet zitten.
    In mijn geval bleek uiteindelijk de stoelzitting te laag. Een gaatje om hoog zetten en ik kwam beter te liggen. Weg bilspierkramp!
    Het gaat soms om maar hele kleine verschuivingen in zitpositie.
    Je kan ook kiezen voor met het kussentje te blijven fietsen. Dat deed ik met mijn vorige Quest omdat daar de stoel niet zo makkelijk te verstellen was.
    Uiteindelijk is het kussentje ook handig als je ergens wilt droog en zacht zitten. Ook bij sleutelklusjes kun je er op knielen.
    In elk geval bij kramp of andere pijn(tjes) geldt: Nooit forceren, als het na 10 minuten ontspannen lopen weg is, is het zelden ernstig, slechts ongemakkelijk. Anders moet je er beslist wel wat aan doen.

    BeantwoordenVerwijderen