donderdag 14 juni 2012

Amerongse berg

Eindelijk heb ik dan de moed gehad om met de Quest de Amerongse berg over te fietsen. De afgelopen weken had ik wat geoefend op wat mindere hellingen in de buurt.
Na een aanloop van 40 kilometer waren de spieren op temperatuur en kon de rit naar boven beginnen. Het stelde eigenlijk niet zo heel erg veel voor. Ik ben vanuit het dorp naar boven gereden en de helling is dan in twee etappes te nemen. Het eerste deel in het dorp gaat het licht omhoog, maar er zitten wel wat kruisingen in met wegen van rechts, voorzichtig dus. Hier kon ik een snelheid van rond de 18 aanhouden.
Eenmaal uit het dorp wordt het iets steiler en liep de snelheid nog iets terug.


















Na de eerste klim volgt er een lichte afdaling van een paar honderd meter, hierna stijgt de weg weer naar de "top". Tijdens de lichte afdaling het grote mes erop en zoveel mogelijk snelheid maken.

Het tweede deel van het klimmetje ging met zo’n 16 km per uur.
De afdaling was een andere ervaring, nog nooit ben ik met de Quest zo hard gegaan. Zonder te trappen kwam de teller uit op 79 km p/u. Het had harder gekund, maar ik heb de rem ingeknepen.
Nadeel is dat als je op deze manier rijdt, ik aan de verkeerde kant van de Utrechtse Heuvelrug zit. Je kan de vlakke provinciale weg naar Leersum volgen of nog een keer klimmen. Dat laatste heb ik gedaan en ben via de Ruiterberg (Doorn) de Heuvelrug nog een keer overgestoken. Ook deze klim had ik nog niet eerder met de Quest gereden.
De volgende uitdaging wordt de Amerongse berg overfietsen vanuit het noorden, de kant waar ik nu met 79 vanaf kwam zeilen.

3 opmerkingen:

  1. Leuk zo'n eerste ervaring te lezen.
    Nu heten al die bulten in Nederland wel heel stoer berg, maar ze zijn er nog niet een schaduw van.
    Wees niet benauwd dat ik je prestatie onderuit haal.
    Gezien je snelheid, berg opwaarts, is er echt helemaal niks mis met je.
    Veel mensen zweten peentjes en hijgen als een stoomtrein, moet tussentijds stoppen of gaan zelfs lopen.
    Jij kan gewoon elke berg/bult nemen schat ik je zo in.

    Mijn eerste en tweede keer (heen en terug) Amerongenseberg was de Huchjestoer vanuit Amersfoort met de Pedaalridders. 35 jaar geleden. 160 km alle huchies op de heuvelrug en meer (tot aan Rheden) in een dag. Ik had nog nooit eerder zo ver gefietst. Laat staan tegen heuvels op.
    Mijn ploegmaat was een zware roker. Zijn motto was: - Elke sportman heeft een buil zware shag bij zich.-
    Bij elke bult verdween hij uit mijn zicht en stond hij boven stoer een sigaret te roken terwijl ik er aan kwam hijgen. Ik rookte toen nog (een zware) pijp.
    Daar ben ik mee gestopt.
    Zou hij nog leven vraag ik mij af?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De gektste dingen kosten levens hoor. Bijvoorbeeld dit, naar aanleiding van de jaarlijkse doden bij de beklimming van de Mont Veloux :

    Dood door teveel water?

    Dokter Tom Teulingkx wijst er in De Standaard overigens terecht op dat zelfs goed getrainde sporters nog een hartaanval kunnen krijgen en dat een voorafgaand hartonderzoek niemand kan garanderen dat er niets zal gebeuren.

    Minder gelukkig is zijn drankadvies: ”per half uur zeker een halve liter”. Teulingkx verliest hier uit het oog dat er de laatste jaren steeds meer mensen tijdens sportieve massa-evenementen in ziekenhuizen opgenomen moeten worden omdat ze teveel water gedronken hebben en daardoor aan watervergiftiging lijden. Een probleem waaraan al verschillende amateursporters overleden zijn.

    De slachtoffers zijn vooral minder goed getrainde mensen die lang over de inspanning doen. In blind vertrouwen gieten ze stelselmatig om de zoveel tijd een vooraf bepaalde hoeveelheid vocht binnen. Dorst of geen dorst. Slikken want het moet volgens het drankschema.

    Goed getrainde sporters hebben veel minder last van dit probleem, vooral omdat zij veel sneller de eindmeet bereiken en dus minder uren “aan het drinken zijn”.

    Er klinken daarom steeds meer stemmen om “drink als je dorst hebt” als drinkadvies mee te geven. Het verkleint het risico op watervergiftiging, vooral voor de minder getrainde en ervaren mensen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw... Ik vind 18 heel keurig hoor. Het grootste voordeel van de Quest in de bergen vond ik de drie wielen. Uitrusten zonder af/uit stappen! Wennen deed het nooit, dat klimmen.

    (elk zichzelf respecterend volk, geeft zichzelf een vlak land)

    Klaas

    BeantwoordenVerwijderen