Wat een week

De eerste volle week van januari zit er weer op. 4 keer met de fiets heen en weer geweest naar Duivendrecht (450 kilometer), dus de oliebollen zijn er weer af getrapt.

Het was wel een week met een paar spannende momenten, die mij hebben doen besluiten om op de nieuwe Quest extra steunpunten te laten zetten voor meer verlichting in deze donkere dagen.

Het begon al op maandagmorgen om 5:50. Bij het uitrijden van Nieuwegein nam ik een scherpe bocht naar rechts en daar lagen ze dan. Na de bocht lagen er 5 kerstbomen op me te wachten. Kennelijk een paar grapjassen die het teveel moeite vinden om hun troep op te ruimen. Door half door de berm te sturen kon ik mijn weg vervolgen.

Woensdagmorgen was de schrik nog iets groter. Ik reed langs het Amsterdam Rijnkanaal ter hoogte van Utrecht en er kwam mij een brommer/snorfiets tegemoet. Ik ben niet misselijk van een beetje doortrappen en de teller stond boven de 40. De lichten van de brommer waren verblindend, maar ik houd de berm in de gaten en rij gewoon verder. Echter toen de brommer mij passeerde bleek de man zijn hond aan het uitlaten te zijn. Het beest had ik nooit gezien en passeerde mij aan de linkerzijde door de berm. Ineens schoot de hond voorbij en mijn hartslag ging een beetje omhoog kan ik vertellen. Reden voor mij dus om meer verlichting aan te gaan brengen. (Let there be light)

Verder was het een week met veel wind. Heen steeds de wind mee en terug kon ik vol aan de bak.
De terugweg kon wel steeds met korte mouwen worden gereden, dat is dan weer een voordeel van dit weer. Nog een week of 8 te gaan en dan zal het ook 's ochtends weer wat lichter gaan worden, ik ben er onderhand wel aan toe.