Afgelopen vrijdag even heen en weer geweest naar Dronten voor een beurt aan de Quest.
Om 10 voor 6 zat ik reeds in de fiets, ik was al vroeg gewekt door een politiehelikopter omdat een paar Franse drugstoeristen zonnodig bij ons de wijk in moesten vluchten. Het eerste deel van de tocht verliep dus in de duisternis en dan kun je weleens een vergissing maken op een weg die je niet elke dag rijdt. Zo reed ik bij Baarn een éénrichtings fietspad in, hier waren de tegemoet komende fietsers (2) niet zo blij mee. Even verderop naar de oprit van de Stichtse brug had men besloten om zonder aankondiging het fietspad in het weiland te laten eindigen. Gelukkig reed ik niet hard en dus stond ik op tijd stil. De rest van de route was recht toe rechtaan door de polder naar Dronten.
Rond half 9 was ik bij Velomobiel en begon Theo met de servicebeurt. De voorwielen eruit om de veerpoten en de remmen te controleren en schoon te maken en in de tussentijd heb ik de velgen gepoetst en de banden weer op spanning gezet. Mijn achterderailleur bleek erg los te zitten en daar heb ik dus mazzel mee gehad. Na het monteren van een 57 blad en het opnieuw afstellen van de versnellingen kon ik om half 11 weer huiswaarts keren.
Met de wind schuin in de rug en het genot van een 57 blad lag de snelheid door de polder steeds boven de 50. De Stichtse brug was dus snel bereikt en daarna ging het tempo als vanzelf naar beneden. Het werd drukker op de fietspaden en er moest zo nu en dan gestopt worden voor stoplichten en paarden . Iets voor 2 uur kwam ik Nieuwegein weer binnengereden.
De rit kostte me nog wel mijn telefoon. Die was gedurende de rit uit de Velomobiel tas gevallen toen ik een reep ontbijt heb gepakt. Op de bodem van de Quest lag echter een klein laagje zweet en daar kan de apparatuur niet tegen, kapot dus. Het klittenband dat Theo op de wielkast had geplakt komt dus net te laat, want hier had ik mijn telefoon aan willen vastplakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten