Winter

En toen was het winter. Waar ik vrijdag nog een heerlijke voorjaarsrit maakte naar Kinderdijk, sneeuwde het licht vanmorgen om 6 uur. De wegen in Nieuwegein en Utrecht waren mooi schoon, maar toen ik de weg langs het Amsterdam Rijnkanaal opdraaide wachtte mij een witte wereld.

Rijdend met drie Kojaks zonder profiel ben ik wel voorzichtig, rustig op het midden van de weg (33 Km p/u) ben ik richting Breukelen gereden. Bij Breukelen weet ik op het nippertje een brommer te ontwijken, blijkbaar heeft hij geen last van de gladheid. (de dwaas)

Tot voorbij het gemaal bij Loenersloot blijft het wit en glad. Als ik teveel kracht zet om de snelheid erin te krijgen, voel ik het achterwiel spinnen. Na het gemaal is de strooiauto net langs geweest en is de weg redelijk schoon. Vanaf Driemond is er helemaal niets meer aan de hand en kan ik weer in een normaal tempo richting het werk.

Komende week gaan de temperaturen verder naar beneden, benieuwd hoe koud het gaat worden in de Quest.

Nieuwe bukker en Kinderdijk

Toen ik vanmorgen met mijn vrouw boodschappen ging doen ontdekte ik een scheur in het balhoofd van mijn bukfiets (stadsfiets). Eerst maar even langs de fietsenmaker en het bleek dat er na 9 jaar nog garantie op het frame werd gegeven. (Hulde voor Batavus)  De oplossing is nu een nieuw frame en dan alles over bouwen. Hoe lang de scheur al in het balhoofd zit, geen idee, misschien al jaren. Nu zit ik echter niet meer zo lekker op de fiets, want ik moet er niet aan denken wat er gebeurd als mijn voorwiel ineens een andere kant opgaat. Met de huidige tandartstarieven kan dat weleens flink in de papieren gaan lopen.

Vanmiddag een heerlijk rondje Kinderdijk gereden en onderweg wat foto's genomen. Het was natuurlijk een tocht vol molens. De eerste kwam ik tegen net buiten Haastrecht. Een uniek exemplaar, want van dit type (poldermolen met stelling) zijn er maar twee in de wereld, de andere staat in Hoek van Holland.

Na Gouda heb ik de Hollandse IJssel gevolgd en ben toen doorgestoken naar Krimpen aan de Lek alweer je de pont kunt nemen richting Kinderdijk. Met de pont waren wat problemen, want toen ik er eenmaal opstond werden de motoren gestopt, omdat iemand ergens water hoorde lopen! Na zo'n 10 minuten konden we dan eindelijk naar de overkant.
Hieronder de foto's van de molens van de Over- en Nederwaard met als bonus de wip, genaamd de Blokker.

Op het fietspad kwam ik nog een paar Chinezen tegen die maar wat graag met mijn op de foto wilden. Daarna ging het weer verder richting het oosten. Als je de molens eenmaal achter je hebt gelaten, dan begint de polder en wat voor een. Op een schaap en veel ganzen na is het er leeg en stil, heerlijk.

Onderweg nog wel veel molens gezien, maar niet meer gefotografeerd. Ik begon wat last van haast te krijgen en op de lange rechte wegen door de polder ben ik weer richting Nieuwegein gevlogen.
Na 105km was ik weer thuis.
Als toegift nog de Goudriaanse molen.

Punaise

Afgelopen weekend de Quest helemaal schoongemaakt. Wielkasten van zand en modder ontdaan en de banden even nagelopen op sporen van slijtage.

Ik sta namelijk niet graag lek in het donker langs het kanaal. Alles dik in orde.

Maandag met de Quest naar het werk, het vroor een paar graden, maar het was windstil en kraakhelder. Onderweg heb ik dus nog even van de sterrenhemel kunnen genieten. De Quest liep als een zonnetje, heerlijk stil.

De woensdag is normaal ook een fietsdag, dus om half 6 opstaan ontbijtje en een kwartier later ben ik klaar om in te stappen. Toen ik Quest optilde en weer neerzette, klonk dat niet goed. Lekke achterband.

Naar binnen dus maar weer, wassen aankleden en met de auto naar kantoor. Ik had geen zin om bij -2 achter in de tuin een band te gaan staan plakken.

’s Middags thuis de fiets op z’n kant om de lekke band te verhelpen. Wat bleek een fors uitgevallen punaise had zich in mijn achterband genesteld. Na bijna 12.000km betekende dat mijn eerste lekke achterband en mijn eerste lek sinds 19 augustus 2011.

De achterband was ook al redelijk op z’n retour, want er kwamen nogal wat glassplinters uit.. Ik heb hem gelijk maar vervangen, want een band onderweg vervangen in de winter is niet mijn meest favoriete klus.

Vrijdag dus weer op fiets. Moeder natuur tapte vanmorgen wel uit een ander vaatje. Noord-Westen wind tegen en op de koop toe nog een heerlijk hagelbui op mijn kop. Gelukkig had ik mijn helm op, want de hagelstenen deden flink pijn.

We rijden weer

De OBT ligt inmiddels alweer ver achter ons en de eerste paar 100 kilometer in 2012 zijn weer onder de wielen door gezoefd.

Op 2 januari heb ik rondje Schoonhoven gereden, tegen de wind over de dijk heen , met de pont over en voor de wind weer terug. Op de terugweg nog een paar bukkers voorbij gevlogen, want ik kon voor de wind constant de snelheid boven de 50 km p/u houden. Vanaf Schoonhoven naar Nieuwegein reed ik met een gemiddelde van 48.5.

De rest van de week is de Quest op stal gebleven, het weer was mij te slecht om de rit naar Amsterdam te maken.

Maandagochtend ben ik om zes uur weer ingestapt en ik moet zeggen het leek wel voorjaar, wat een heerlijke temperaturen met weinig wind. Voor het eind van de week wordt wat vorst voorspeld, dus dat wordt waarschijnlijk een beetje afzien. Daarna lijken de temperaturen weer te gaan stijgen. Ik hoop binnenkort een mailtje te ontvangen dat mijn racekap klaar is, zodat ik de rest van de horrorwinter lekker binnen kan zitten.